معناى دعوت حسنى
دعوت حسنى، دعوتى است كه هيچ نقصى و قبحى در آن نيست; بلكه كمال محض است; از اين رو گاهى اصحاب ائمّه عليهم السلام از سكوت آن حضرات مطالب بسيارى را استفاده مى كردند و اين نكته بر افراد آشنا به حالات آنان مخفى نيست; نه فقط سكوت، بلكه حتى زندانى شدن، اين كه امام كاظم عليه السلام در زندان عباسى، به سر مى برد با آن همه زجر و شكنجه خود دعوت «الى اللّه» بود، و زندانى كردن آن حضرت جنگ با خدا است و دعوت الى الطاغوت، وگرنه آن حضرت چه كار كرده بود كه در زندان باشد؟
آرى، آنان در همه حالاتشان چنين هستند. آنان حُسنِ تمام و تمامِ حسن هستند و از هر سوء، نقص و قبحى به دورند. هر كس چنين باشد، اصلِ وجودش دعوت مى شود و بايد در همه حالاتش ـ على الاطلاق ـ به او اقتدا كرد.
بنابراين كسى كه مقتداى على الاطلاق باشد و در همه حالاتِ او هيچ گونه نقص، قبح و سويى وجود نداشته باشد، جز معصوم نخواهد بود و كسى كه معصوم باشد «المثل الأعلى» است.
منو