در شب لیلة المبیت علی علیه السلام آیا می دانست که کشته می شود یا نمی دانست؟ اگر می دانست که شأنی نبوده و اگر نمی دانست که علمی که ما برایش قائلیم را نداشته

پرسش
در شب لیلة المبیت علی علیه السلام آیا می دانست که کشته می شود یا نمی دانست؟ اگر می دانست که شأنی نبوده و اگر نمی دانست که علمی که ما برایش قائلیم را نداشته
پاسخ
آیت الله سید علی حسینی میلانی مدظله
بسمه تعالی
السلام علیکم
اولا: این اشکال را اگر از اهل سنت شنیده اید، بدانید خیلی قدیمی است، شاید اولین کسی که طرح کرده جاحظ (م 255 ق) باشد و علما جواب داده اند. و اساسا بحث با آنها طور دیگری است و اسلوب خاص خود را دارد، و شرح آن در وقت دیگر.
ثانیا: اینکه در مبیت حضرت آیه نازل شده، و فضیلت شمرده و خود حضرت نیز به این داستان افتخار و مباهات می کنند، در کتب معتبره شیعه و اهل سنت مذکور است و مورد قبول همه می باشد. بر خلاف بودن ابوبکر با رسول الله در غار که مورد بحث است لا اقل
ثالثا: آنچه شما می خواهید بدانید این است که با علم به اینکه کشته نمی شوند، وجه فضیلت چیست؟ سوال خوبی است که بدانیم با علم به اینکه خطر قتل وجود ندارد فضیلت در چه جهت است؟ در جواب عرض می شود: بهتر و دقیق تر در آیه {وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ} تامل کنید تا بدانید ((من)) تبعیضیه است، پس بعضی از مردم چنین هستند، دیگران فاقد این فضیلتند. و ((یشری نفسه)) امام جانش را فروخته در راه خدا به خطر انداخته و تقدیم رضای او کرده، خود این کار فضیلت و امتیاز است هرچند بداند طوری نمی شود چون در عین حال عاقبت امر به دست خداست، امکان بدا هست ئ نتیجه این کار هم سالم بودن رسول الله که هرچند خداوند حفظ رسول الله را تضمین کرده ولکن مبیت امیرالمومنین نقش داشته و این کار مورد عنایت خدا و تحسین مومنین و همه عقلا است. شما فرض کنید اگر کسی در دریا در معرض غرق شدن است، و شخص ماهری در شنا اقدام به نجات بکند، خود این اقدام قابل تحسینی است با اینکه تخصص دارد در نجات غریق چون حیات و موت به دست خداست و نتیجه کار قابل تحسین
موفق باشید