تقويت كنندگان پيمان توحيد و فرمان برى خدا
وَوَكَّدْتُمْ ميثاقَهُ، وَاَحْكَمْتُمْ عَقْدَ طاعَتِهِ؛
و پيمانش را محكم نموديد، و معاهده اطاعت او را استوار ساختيد.
راغب اصفهانى ميثاق را چنين معنا كرده است:
الميثاق عقد مؤكّد بيمين وعهد.1
از اين عبارت معلوم مى شود كه «ميثاق» مرادف «عهد» نيست، و ظاهر آيه مباركه: (الَّذينَ يَنْقُضُونَ عَهْدَ اللّهِ مِنْ بَعْدِ ميثاقِهِ...)؛2 «(فاسقان) كسانس هستند كه پيمان خدا را پس از آن كه محكم ساختند مى شكنند» همين است. پس هر عهدى، ميثاق نيست، ميثاق، عقد مؤكّد است. «عقد» هم به «عهد» تفسير شده، كه در ذيل آيه مباركه: (يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ)؛3 «اى افراد باايمان! به عهد و پيمان خود وفا كنيد» عبداللّه بن سنان به سند صحيح از امام عليه السلام آورده كه «العقود أي: العهود».4
در اين جمله به ارتباط ائمّه عليهم السلام با خداى متعال در دو مرحله اشاره شده:
1 . مرحله پيمان با خداى عزوجلّ.
2 . مرحله دعوت و عمل به پيمان.

1 . المفردات فى غريب القرآن: 512.
2 . سوره بقره (2): آيه 27 و سوره رعد (13): آيه 25.
3 . سوره مائده (5): آيه 1.
4 . تفسير القمى: 1 / 160، تفسير نور الثقلين: 1 / 583، حديث 8 .