4 . گوش شنوا
در روايتى آمده است: زمانى كه آيه (وَتَعِيَها أُذُنٌ واعِيَةٌ);1«و گوش هاى شنوا آن را دريابد و بفهمد» نازل شد، ديديم كه پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله فرمودند:
أنّ عليّاً هو الاُذن الواعية;
به راستى كه على همان گوش شنوايى است كه آن را به خاطر مى سپارد.
پس قلب مقدّس امير مؤمنان على عليه السلام ظرف است براى آن چه از طرف خداوند متعال نازل مى شود و ايشان، همان كسى است كه تمام حقايق جهان هستى را به خاطر مى سپارد و حامل علم رسول خدا صلى اللّه عليه وآله خواهد بود. اين حديث را مى توان در كتاب هاى ذيل جست و جو كرد:
1 . تفسير طبرى;
2 . تفسير الكشّاف;
3 . تفسير رازى;
4 . تفسير الدرّ المنثور.
جلال الدين سيوطى در همين كتاب، اين حديث را از سعيد بن منصور، ابن جرير، ابن منذر، ابن ابى حاتِم، ابن مردويه، ابن عساكر، واحدى و ابن نجّار روايت كرده است.
5 . حلية الأولياء;
6 . مجمع الزوائد و كتاب هاى ديگر.2
1 . سوره حاقه: آيه 12.
2 . تفسير طبرى: 29 / 35 و 36، تفسير الكشاف: 4 / 151، تفسير فخر رازى: 30 / 107، تفسير الدرّ المنثور: 8 / 267، مجمع الزوائد: 1 / 131، حلية الأولياء: 1 / 67، نظم درر السمطين: 92، شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد: 7 / 220، كنز العمال: 12 / 135 حديث 364269.
منو
منو