پرسش
شخصی که داری مغازه ای بدون استفاده ( به علت ارزش اندک ملک و کم بودن اجاره بها که در صورت اجاره هزینه تعمیر و نگهداری مغازه منافع اجاره را از بین خواهد برد) در حاشیه شهری کوچک بوده و خانه ای نیز برای سکونت عائله تحت تکفل خود دارد و به علت بیماری (سکته قلبی و مغزی) در آستانه 62 سالگی قادر به کار و تامین معاش خود نیست و هزینه های مترتب برای تامین هزینه مداوای خود و پوشاک و خوراک عائله اش را فرزند درگذشته اش تامین می نموده است و با درگذشت او بی هیچ حمایتی مجبور به فروش مایملک خود شده است
آیا با استناد به داشتن مغازه متمکن محسوب می شود؟ آیا می توان دارا بودن مغازه توسط وی را به عنوان دلیلی بر تمکن وی محسوب نمود؟ با شرح پیش گفته شرعا وی صاحب تمکن محسوب می شود؟
پاسخ
آیت الله سید علی حسینی میلانی مدظله
بسمه تعالی
السلام علیکم
میزان کلی این است که اگر مخارج سال خود را مطابق شئونات دارا باشد، یعنی بتواند خود و عائله خود را که واجب النفقه هستند آبرومندانه در طول سال اداره کند فقیر محسوب نمی شود، و اگر درآمد او کفایت مخارج او نکند فقیر است.
این است میزان کلی در شرع نسبت به هر فرد
منو