پرسش
سلام علیکم در بحث علم غیب سوال این است که چرا ائمه طاهرین (علیهم السلام) با وجود دارا بودن آن در مواردی از آن استفاده ننموده اند؟ مثلا امام رضا (علیه السلام) می توانستند با استفاده از آن انگور مسموم را نخورند… آنچه که به ذهن خودم رسیده آن است که داشتن علم و استفاده کردن از آن دو مورد مجزای از هم هستند. یعنی امام (علیه السلام) با اینکه علم را داراست اما ملزم یا گاهی مجاز به استفاده از آن نمی باشد. یعنی استفاده از آن نیاز به اذن دارد. البته اینکه در روایات مبنایی دارد یا خیر را نمی دانم. دیگر اینکه چون ایشان مامور به عمل به ظاهر بوده اند نیز دلیلی است بر اینکه از این علم استفاده تام نکنند. اما در کل مشکلم این است که اگر علم قرار باشد فایده ای نداشته باشد به چه کار می آید؟ لطفا راهنمایی فرمایید.
پاسخ
آیت الله سید علی حسینی میلانی مدظله
بسمه تعالی
السلام علیکم
اقوال و افعال ائمه (علیهم السلام) مظاهر اراده خدای تعالی است، و آن حضرات به درجه (لا يسبقونه بالقول وهم بأمره يعملون) هستند، بنا بر این سؤال مذکور بلا موضوع است.
منو
