پرسش
یکی از دوستان اهل سنت این سوال را طرح کرده اند:در آیه 59 نساء بخش دوم آيه چنين مي‌فرمايد كه: «و اگر در چيزي اختلاف داشتيد (و در امري از امور كشمكش پيدا كرديد) آن را به خدا (با عرضه‌ي به قرآن) و پيغمبر او برگردانيد». از اين آيه معلوم مي‌شود كه اگر بين حكام و مردم، اختلاف واقع شود، فيصله‌ي خدا و رسول خدا، «حرف آخر» تلقي خواهد شد، نه حرف اولي‌الامر. اگر مراد از «اولي‌الامر»، ائمه‌ي معصومين باشند، پس مراجعه به قرآن و سنّت با ترك رأي معصومين چه طور ممكن است؟ در حالي كه نزد شيعه، رأي معصومين هم مثل خودشان، هميشه معصوم مي‌باشند، آنان نمي‌توانند چيزي غير از قرآن و سنّت بگويند! بنابراين، اثبات عقيده‌ي امامت، از اين آيه بدون ترديد غلط و نادرست است
پاسخ
آیت الله سید علی حسینی میلانی مدظله
بسمه تعالی
السلام علیکم
ما هم همین را می گوئیم. اوّلین کشمکش مسأله امامت و خلافت است، پس به قرآن و سنّت باید رجوع کرد، و نمی شود به خود امام مراجعه نمود. ما می توانیم عقیده خود را از کتاب و سنت به اثبات برسانیم، آیا آن ها بر امامت ابوبکر دلیلی دارند؟ موفق باشید
8067
مطرح شده توسط: سمانه
منو
