همانطوری كه ميدانيد مهربان ترين شخص نسبت به انسان ها خود خداوند متعال است به نحوي كه فرموده اند قسمتي از محبت او به مادر يا پيامبر و … داده شده است و از طرفي نزديك ترين فرد به انسان است (نزديك تر از رگ گردن) حالا سوال اين است اصلا چرا بايد از مهربان ترين و نزديك ترين صرف نظر كرد و شخصي را در اين بين واسطه قرار داد و به او توسل كرد؟

پرسش
همانطوری كه ميدانيد مهربان ترين شخص نسبت به انسان ها خود خداوند متعال است به نحوي كه فرموده اند قسمتي از محبت او به مادر يا پيامبر و … داده شده است و از طرفي نزديك ترين فرد به انسان است (نزديك تر از رگ گردن) حالا سوال اين است اصلا چرا بايد از مهربان ترين و نزديك ترين صرف نظر كرد و شخصي را در اين بين واسطه قرار داد و به او توسل كرد. در حالي كه مطمئنا خود آن بزرگوار (چه امامان و يا پيامبر (سلام الله عليهما اجمعين)) هم از عمل و گناهان ما گله مندند و مطمئنا مهرباني و نزديكي خود خداوند متعال را هم ندارند خلاصه سوال اينكه از نظر عقلي چه لزومي دارد بهترين را رها كرد و به بهتر براي پيشبرد كار متوسل شد (اين توضيح را بيان كنم كه حقير به هيچ وجه توسل را شرك نمي دانم ولي در جهت توجيه استفاده از آن از نظر عقلي مشكل دارم)
پاسخ
آیت الله سید علی حسینی میلانی مدظله
بسمه تعالی
السلام علیکم
هم شفاعت و هم توسّل دلیل دارد.
امّا عقل، هیچگونه منعی در این باره ندارد. و اما نقل، خود قرآن مجید بخوانید و تأمّل کنید (وابتغوا إلیه الوسیلة) یعنی چه؟ (یا أبا استغفر لنا…) یعنی چه؟ (ولو أنهم إذ ظلموا أنفسهم…) یعنی چه؟ از نظر عقلی لازم نیست دلیل داشته باشیم، اینکه قرآن فرموده و تأیید کرده خود کافی است که عقل هم قائل به این معنی است، بلکه عدم منع عقلی کافی است.
موفق باشید
6642
مطرح شده توسط: سيد امين گلستانه