بسم الله الرحمن الرحيم
الحمد لله ربّ العالمين والصّلاة والسّلام على خير خلقه وأشرف بريّته محمّد وآله الطّاهرين لاسيّما بقية الله في الأرضين ولعنة الله على أعدائهم أجمعين.
السلام عليك يا أباعبدالله وعلى المستشهدين بين يديك
مکرّراً سؤال شده در رابطه با عزاداری سیدالشهداء و مخارجی که در این مراسم انجام می‌شود، قبلاً باید عرض کنم که این سؤالات در اثر تشکیکات بعضی از اشخاصی است که دانسته و یا ندانسته حرف‌هایی می‌زنند که به نفع مخالفین و دشمنان اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) تمام می‌شود و این تازگی ندارد، در دهه‌های گذشته افرادی در همین کشور بودند که با سیاه‌پوشی، با مراسم سیدالشهداء و عزاداری و حتی با گریه کردن بر آن حضرت و هزینه‌هایی که در این مراسم صورت می‌گیرد انتقاد می‌کردند، می‌گفتند که خوب است این مخارج را در راه‌های دیگری مثل خرج بر فقرا و ارامل و ایتام و امثال ذلک قرار بدهیم، اینها در واقع یا نمی‌دانند یا خدای‌ناکرده دانسته به ضرر مذهب و مکتب حرف می‌زنند و به نفع دشمنان سخن می‌گویند.
مسئلۀ رفتن به عتبات، زیارت سیدالشهداء و مراسم اربعین سیدالشهداء در حال حاضر یکی از شعائر اسلام است و شعائر بایستی حفظ شود، و سیاه‌پوشی و امثال ذلک در سنّت وجود دارد، در روایات داریم که اهل‌بیت (علیهم‌الصّلاةوالسّلام) بعد از واقعه کربلا و شهادت حضرت (سلام‌الله‌علیه) سیاه پوشیدند، در روایت داریم که امام مجتبی (علیه‌الصّلاةوالسّلام) در شهادت امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) سیاه پوشیدند، لباس مشکی پوشیدن علامت عزاست، هم در شرع و هم در عرف، هم در سیرۀ متشرّعه و هم بین عموم مردم.
خرج کردن و اطعام برای عزاداران سنّت است، پیامبر اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) در شهادت حضرت حمزه (سلام‌الله‌علیه) امر کردند بر اقامۀ عزا بر حضرت حمزه و امر کردن که غذا تهیّه شود برای عزاداران در منزل حضرت حمزه، و این سنّت شد، حتّی بین غیر شیعیان تا به امروز در مدینۀ منوّره سنّت است که وقتی برای امواتشان مراسمی برگزار می‌کنند اوّل بر حضرت حمزه سیدالشهدا و مصیبت ایشان گریه می‌کنند، سپس میّت خودشان را یاد می‌کنند و دربارۀ او سخن می‌گویند، این سنّت در اسلام به توسّط خود پیامبر اکرم برقرار شده است، مسئلۀ اطعام عزاداران.
بنابراین، می‌بینیم که هم سیاه‌پوشی در سنّت و سیرۀ اهل‌بیت (علیهم‌الصّلاةوالسّلام) وجود دارد و هم اطعام وجود دارد و هم اینهمه روایاتی که داریم در کتاب کامل الزیارات که از قدیمی‌ترین کتاب‌های ماست در امر زیارت سیدالشهدا و رفتن به کربلا و خرج کردن اموال در این راه، بلکه از دست دادن بعضی از اعضای بدن.
این زمزمه‌ها به چه جهت هر سال شروع می‌شود، ایام عاشورا، و در رابطۀ با حوادث کربلا و شهادت حضرت سیدالشهدا؟! در کتاب «ناگفته‌هایی از حقایق عاشورا» بیان کردم که از همان روز اوّل به راه‌های مختلفی و به انحاء متعدّده‌ای با اقامۀ عزا بر سیدالشهدا مبارزه شد، آنجا به تفصیل بیان کردم و از جملۀ مبارزه‌ها این است که کار مستحبی را در مقابل این کار عنوان کنیم، البتّه کمک به فقرا مستحب است، البتّه دستور است رسیدگی به ارامل و ایتام، امّا این به آن معنا نیست که ما مراسم سیدالشهدا را کم کنیم، این «كلمة حق يُراد بها باطل» است، مبادا شیعیان اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) و مؤمنین و خیّرینی که در این راه خرج می‌کردند تحت تأثیر این تشکیکات و شبهات قرار گیرند، به حج و عمره هم حتّی گاهی این حرف‌ها مطرح می‌شود، که می‌گویند برای چه حج مستحب برویم، برای چه عمره برویم و آنجا اموال را خرج کنیم، عجیب است که این زمزمه‌ها در زمان خود ائمّه (علیهم‌الصّلاةوالسّلام) وجود داشته و از حضرات اهل‌بیت و ائمّۀ اطهار سؤال شده است، فرمودند نخیر، بایستی حج را بروید، حج مستحب و عمره را باید بروید و ائمّۀ اطهار که دل‌سوزتر هستند بر فقرا و ارامل و ایتام از سایر مردم، اینها مطالبی است که در بقاء اصل و استمرار دین مدخلیّت و تأثیر دارد، مبادا ما تحت تأثیر این شبهات و تشکیکات قرار بگیریم، ائمّۀ اطهار (علیهم‌الصّلاةوالسّلام) ائمّۀ ما هستند، ما بایستی به سیره و سنّت آنها عمل بکنیم، و در زمان غیبت بایستی تابع نظرات مراجع تقلید باشیم.
بنده خودم اطّلاع دارم در ضریح عسکریین (علیهم‌الصّلاةوالسّلام) فقرا بودند که چقدر از اموال شخصی خودشان آمدند و دادند، پول نقد را و طلا را وغیرذلک را، برای ساختن ضریح عسکریین و همچنین در ضریح سیدالشهدا (سلام‌الله‌علیه) که در قم هر دوی اینها ساخته و فرستاده شد.
بنابراین، بایستی مردم آگاه باشند، توجّه داشته باشند، ترتیب اثر ندهند بر این تشکیکات و این شبهات.
والسّلام علیکم ورحمة الله وبرکاته
بیانات حضرت آیت الله حاج سید علی حسینی میلانی (مدظله العالی) به مناسبت عاشورای 1440
