9) نويسنده و حادثه غدير

9) نويسنده و حادثه غدير
نويسنده به گونه اى به حادثه غدير پرداخته كه اى كاش اصلاً به بحث پيرامون اين ماجرا نمى پرداخت.
او با طرح عنوان «حجة الوداع و خطبه غدير خم»، به چيزى از آن ماجرا اشاره نكرده، جز آن كه مى گويد:
«هنگامى كه پيامبر صلى الله عليه وآله به غدير خم رسيد، خطبه اى ايراد كرد و از فضيلت على عليه السلام سخن گفت و فرمود:
من كنت مولاه فعلي مولا، اللّهمّ وال من والاه وعاد من عاداه;
هر كس كه من مولاى او هستم، على مولاى اوست. خداوندا! دوست دار هر كسى كه او را دوست بدارد و دشمن دار هر كه با او دشمنى ورزد.»
نويسنده در ادامه درباره حديث «من كنت مولاه» مى افزايد:
«انگيزه پيامبر صلى الله عليه وآله در بيان اين سخن آن بوده است كه گروهى از كسانى كه با على عليه السلام در يمن بوده اند، به سبب رفتار عادلانه او كه در نظر آن ها ستم، بخل و سخت گيرى آمده بود; از على عليه السلام شكايت و به سرزنش او پرداختند و سخنانى را درباره او بر زبان رانده بودند; در حالى كه در اين مسأله، حق با على عليه السلام بوده است.