عبدالله بن أحمد شيبانى

عبدالله بن أحمد شيبانى
محمّد بن محمّد بغدادى، از عبدالله بن احمد بن جعفر شيبانى نيشابورى روايت مى كند. وى متوفّاى سال 372 هجرى است. خطيب بغدادى در شرح حال او مى نويسد:
كان له ثروة ظاهرة، فأنفق أكثرها على العلم وأهل العلم، وفي الحجّ والجهاد وغير ذلك من أعمال البرّ، وكان من أكثر أقرانه سماعاً للحديث … ، كتب الناس عنه … ، روى عنه: يوسف بن عمر القواس، وابن الثلاّج، وإبراهيم بن مخلد بن جعفر، وأبوالحسن بن رزقويه1 وغيرهم، وكان ثقة … ، توفّي سنة اثنتين وسبعين وثلاثمائة;2
او ثروتى هويدا داشت و اكثر آن را در راه علم و براى اهل علم و در راه حج، جهاد و اعمال نيك ديگر انفاق كرد. او از بيشتر هم عصرانش براى حديث شنواتر بود… . مردم از او حديث أخذ مى كردند … يوسف بن عمر قواس، ابن ثلاّج، ابراهيم بن مخلد بن جعفر وابوالحسن بن رزقويه و ديگران از او روايت كرده اند و او مورد اعتماد بود… وى در سال 372 درگذشت.

1. در برخى منابع «زرقويه» آمده است.
2. تاريخ بغداد: 9 / 398399 / ش 4986.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *