پيش گفتار

مهرورزى به اهل بيت عليهم السلام از ديدگاه قرآن و سنّت

بسم الله الرحمن الرحيم

الحمد للّه ربّ العالمين، والصّلاة والسّلام على خير خلقه وأشرف بريّته محمّد وآله الطيّبين الطّاهرين، ولعنة اللّه على أعدائهم أجمعين من الأوّلين والآخرين.

پيش گفتار
آيات بسيارى بر امامت و ولايت عامه اهل بيت عليهم السلام پس از پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله دلالت دارد. يكى از اين آيات، آيه «مودّت» است كه خداوند متعال مى فرمايد:
(قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى وَمَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فيها حُسْنًا إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ);1
بگو: من هيچ گونه اجر و پاداشى از شما بر اين دعوت درخواست نمى كنم جز دوست داشتن نزديكانم.
نوشتار پيش رو به تفسير اين آيه شريفه و بيان دلالت آن بر امامت و ولايت عامّه اهل بيت عليهم السلام پس از رسول خدا صلى اللّه عليه وآله پرداخته است. در اين پژوهش فقط از كتاب ها و منابع اهل سنّت استفاده شده است.
اميد آن كه مورد استفاده دانش پژوهان و پژوهش گران قرار بگيرد و وسيله اى براى راهنمايى شايستگانِ هدايت، بوده و ذخيره اى براى روز رستاخيز ما باشد; روزى كه در آن فرزند و دارايى سودى نخواهد داشت.
اين نوشتار در چند بخش تنظيم شده است:
بخش يكم: «قربى» از ديدگاه پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله;
بخش دوم: بررسى و تصحيح سندهاى روايات آيه مودت;
بخش سوم: رد شبهه هاى مخالفان;
بخش چهارم: نزول آيه مودت، روايت ها و ديدگاه ها;
بخش پنجم: دلالت آيه بر امامت و سرپرستى.
على حسينى ميلانى

1 . سوره شورا: آيه 23.