بيان گران وحى خدا
وَتَراجِمَةً لِوَحْيِهِ؛
]و خدا رضايت داده به اين كه[ شما بيان گران وحى او باشيد.
«تراجمه» جمع «ترجمان» در لغت به معناى: مبيّن و مفسّر آمده است. در مجمع البحرين مى گويد:
تراجمة وحيك، جمع ترجمان، وهو المترجم المفسّر للّسان، يقال: ترجم فلان كلامه: بيّنه وأوضحه... واسم الفاعل: ترجمان.1
و اين كه در عرف به نقل مطلبى از زبانى به زبان ديگر «ترجمه» مى گويند به لحاظ اين است كه اين هم يك نحوه تفسير است.
به نظر مى رسد عنوان جامع همان «بيان گر» باشد، و مراد از جمله «تراجمةً لوحيه» اين كه ائمّه عليهم السلام بيان گران و رسانندگان وحى خدا هستند.
براى مثال: وقتى كسى قادر بر بلند صحبت كردن نباشد و ديگرى مطلب او را با صداى رسا اعلام كند به اين شخص گفته مى شود: ترجمان و كسى را كه در نماز جماعت «مكبّر» گويند در حقيقت «ترجمان» است، كه صداى امام جماعت را بلند كرده و به مأمومين مى رساند.
حكم ائمّه عليهم السلام نسبت به وحى، حكم «مكبّر»، يا بلندگو در زمان ماست.
به تعبير يكى از اساتيد ما رحمه اللّه حلقوم امام عليه السلام بلندگوى خداوند متعال است، و كلام خدا از حلقوم و زبان امام به گوش عالميان مى رسد.
از اين روست كه در روايات آمده است:
نحن لسان اللّه؛2
ما زبان گوياى خدا هستيم.


1 . مجمع البحرين: 1 / 287.
2 . بصائر الدرجات: 61.