هدايت شدگان
الْمَهْدِيُّونَ؛
گواهى مى دهم كه شما هدايت شده مى باشيد.
در اصول كافى بابى به عنوان «الأئمّة هم الهداة»1 وجود دارد كه هم چنان كه در عنوان آمده ـ هدايت و هادويّت هر دو به اين ذوات مقدّسه منحصر است، خداوند متعال مى فرمايد:
(إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْم هاد)؛2
فقط تو بيم دهنده اى و براى هر گروهى هدايت گرى است.
و رسول خدا صلى اللّه عليه وآله ـ چنان كه در احاديث فريقين آمده ـ فرموده كه هادى امّت، على است.3
بنابراين، آيا مى شود هادى، مهدى نباشد؟ يا غير مهدى، هادى باشد؟
هر كدام از ائمّه عليهم السلام «مهدى» است، ولى هادى آن ها كيست؟
هادى آن ها خداوند متعال است، حال، بايد فكر كنيم، كسى كه هادى او خداوند متعال است چگونه است؟
امّا حضرت ولى عصر ارواحنا فداه ملقّب شدند به «مهدى» به جهت اين كه در ايشان و كيفيّت هدايتشان خصوصيّاتى وجود دارد. شايد از مهم ترين آن ها اين باشد كه به توسط ايشان وعده خداوند در آيه مباركه (هُوَ الَّذي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَدينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ)4 و وعده رسول خدا كه «يملأها قسطاً وعدلاً بعد ما ملئت ظلماً وجوراً»5 تحقّق پيدا خواهد كرد، عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف وجعلنا من أنصاره وأعوانه.

1 . ر.ك: الكافى: 1 / 191.
2 . سوره رعد (13): آيه 7.
3 . ر.ك: جلد يكم، صفحه 235 از همين كتاب.
4 . سوره توبه (9): آيه 33.
5 . ر.ك: بحار الأنوار: 51 / 9.