خلوت در حراء

خلوت در حراء
آن گاه به فضيلت ديگرى از خود اشاره مى كند و مى فرمايد:
ولقد كان يجاور في كلّ سنة بحِراء، فأراه ولا يراه غيري، ولم يجمع بيت واحد يومئذ في الإسلام غير رسول اللّه صلّى اللّه عليه وآله وخديجة وأنا ثالثهما، أرى نور الوحي والرسالة وأشمّ ريح النبوّة.
ولقد سمعت رنّة الشيطان حين نزل الوحي عليه صلّى اللّه عليه وآله، فقلت: يا رسول اللّه ما هذه الرنّة؟
فقال: هذا الشيطان قد أيس من عبادته، إنّك تسمع ما أسمع وترى ما أرى، إلاّ أنّك لست بنبيّ، ولكنّك لوزير، وإنّك لَعَلى خير؛
پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله هر سال در حراء خلوت مى گزيد و تنها من او را مى ديدم، نه ديگرى. در آن روزگار، اسلام در هيچ خانه اى برقرار نگشته بود مگر خانه رسول خدا صلى اللّه عليه وآله و خديجه عليها السلام و من كه سومين نفر آنان بودم، نور و روشنايى وحى و رسالت را مى ديدم و بوى نبوّت را حس مى كردم.
به راستى من صداى وحشت زده شيطان را در زمان فرود آمدن وحى بر پيامبر صلى اللّه عليه وآله مى شنيدم. پرسيدم: اى پيامبر خدا! اين صداى وحشت زده چيست؟
فرمود: اين شيطان است، از اين كه او را نپرستند نوميد و نگران است.
همانا تو مى شنوى، آن چه را من مى شنوم و مى بينى و درك مى كنى آن چه را من مى بينم و مى يابم؛ فقط تو پيامبر نيستى، بلكه وزير و جايگزين من هستى و همواره بر مسير درست و عافيت پيش مى روى… .