جهت دوّم: كوششهايى كه در راه از كار انداختن «حديث غدير» صورت گرفته است
خداوند متعال در قرآن كريم مى فرمايد: (وَمَا مُحمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ وَمَن يَنْقَلِبْ عَلَى عَقِبَيْهِ فَلَن يَضُرَّ اللهَ شَيْئاً)(1): و نيست محمّد صلّى الله عليه وآله وسلّم مگر فرستاده اى از سوى خدا، كه قبل از او نيز فرستادگانى بودند و از اين سراى فانى بار سفر بستند، اگر او به مرگ يا شهادت درگذرد شما به گذشتگانتان برمى گرديد، و هركس دست از روش حقّ برداشته و به جاهليّت برگردد پس هرگز ضررى به خداوند نمى زند.
بزرگان عامّه راههايى بكار برده اند تا مفاد اين حديث شريف منافاتى با تشكيلات سقيفه پيدا نكند ولى آنها با اين عمل ـ كه سر از انكار مدلول مسلّم يكى از قطعى ترين سنّتهاى رسول خدا صلّى الله عليه وآله وسلّم درمى آورد ـ خود را از مصاديق: اِنقَلَبْتُم عَلى أعقابِكُم درآورده اند، توجّه شما را به پاره اى از اين دسيسه هاى علمى خانمان برانداز جلب مى نمائيم:
(1) سوره آل عمران: 3/144.