سخنى كوتاه در شخصيّت عبداللّه بن عمر
طبق نقل تاريخ، وى از كسانى بود كه پس از عثمان از بيعت با امير مؤمنان على عليه السلام خوددارى كرد و از يارى آن حضرت امتناع ورزيد و در جنگ ها با آن بزرگوار همراهى نكرد; ولى آن گاه كه حجّاج بن يوسف از طرف عبدالملك والى حجاز شد، عبداللّه بن عمر شبانه براى بيعت به نزد حجّاج آمد.
حجّاج به او گفت: براى چه با شتاب آمده اى؟
پاسخ داد: از رسول خدا صلى اللّه عليه وآله شنيدم كه مى فرمود:
من مات ولم يعرف إمام زمانه مات ميتة جاهليّة.
هر كس بميرد در حالى كه امام زمانش را نشناخته باشد به مرگ دوران جاهليت مرده است.
حجّاج كه مشغول نوشتن بود به او گفت: دستم مشغول است، پايم را بگير و بيعت كن]![
عبداللّه بن عمر پاى حجّاج را مسح كرد و بيرون رفت]![1
1 . الفصول المختاره: 245.