1. روايت ابن ابى حاتم
همان طور كه درگذشته بيان شد، التزام ابن ابى حاتم به نقل احاديث صحيح در تفسير خود، ما را از بررسى سند اين روايت بى نياز مى كند، با اين وجود به تك تك راويان اين سند رسيدگى خواهيم كرد تا از اين طريق نيز صحت اين حديث را به اثبات برسانيم.
ابن ابى حاتم در تفسير خود مى نويسد:
حدثنا أبي، ثنا عثمان بن حرزاد،1 ثنا إسماعيل بن زكريا، ثنا علي بن عابس، عن الأعمش ]و[ ابني الحجّاب،2 عن عطية العوفي، عن أبي سعيد الخدري قال: نزلت هذه الآية… في عليّ بن أبي طالب.3
پدر ابن ابى حاتم، محمّد بن ادريس رازى معروف به ابوحاتم رازى است. وى از شخصيت هاى برجسته و معروف نزد سنيان و معاصر با بخارى و مسلم است. فضائل و مناقب فراوان و عجيبى براى وى نقل شده كه به علت مقبول و مشهور بودن شخصيت وى، از پرداختن به آن صرف نظر مى كنيم.
1. وى همان «عثمان بن خرزاذ» است.
2. وى همان «ابوالجحّاف» است كه شرح حال وى در آينده خواهد آمد. او اين روايت را به همراه «أعمش» از عطيه نقل كرده است; ر.ك: عمدة القارى: 18 / 206; تاريخ مدينة دمشق: 42 / 237 و منابع ديگر.
3. تفسير ابن أبي حاتم: 4 / 1172 / ش 6609.