دو پيشواى معصوم

دو پيشواى معصوم
چهارم آن كه يكى از روايت هاى مورد اتّفاق اين است كه رسول خدا صلّى الله عليه وآله فرمودند:
الحسن والحسين إمامان إن قاما وإن قعدا;
حسن وحسين دو امام هستند،چه قيام كنند وچه قيام نكنند.
اين روايت در كتاب المناقب ابن شهرآشوب نقل شده است.
البته از علماى اهل سنت، صفورى در نزهة المجالس، صدّيق قنوجى در السراج الوهّاج فى شرح صحيح مسلم بن الحجّاج در بخش مناقب و نيز صاحب الاتحاف بحبّ الأشراف، اين روايت را نقل كرده اند.1
در روايت نقل شده در الاتحاف، رسول خدا صلّى الله عليه وآله به امام حسن و امام حسين عليه السلام فرمودند:
أنتما الإمامان ولاُمّكما الشفاعة;
شما دو امام هستيد و مادرتان مقام شفاعت دارد.
از سوى ديگر، ابن تيميه، خود روايتى را نقل كرده كه رسول خدا صلّى الله عليه وآله درباره امام حسين عليه السلام فرمود:
هذا إمام ابن امام أخو إمام أبو أئمّة تسعة;2
اين، امام و فرزند امام، برادر امام و پدر نُه امام است.
بنابراين، آن چه امام حسن عليه السلام انجام داد و آن چه امام حسين عليه السلام انجام داد، همه مورد رضايت خدا و رسولش بود و تفاوتى وجود ندارد، زيرا هردوى آنان امام معصوم هستند و وظيفه خود را در زمان خويش انجام داده اند.

1 . نزهة المجالس: 2 / 184; الاتحاف بحبّ الأشراف: 129.
2 . منهاج السنّة: 4 / 210.