فصل چهارم: موعود تولّد يافته

فصل چهارم
موعود تولّد يافته
مطلب چهارم اين كه حضرت امام مهدى عليه السلام متولّد شده و فرزند امام حسن عسكرى عليه السلام است.
تا كنون در پرتو احاديث متواتر و مورد اتفاق مسلمانان به نتايج ذيل دست يافتيم:
اول. اين امّت يك مهدى دارد و اعتقاد به او از ضروريات اين دين حنيف به شمار مى رود.
دوم. مهدى عليه السلام از اهل بيت رسول خدا صلى الله عليه وآله و عترت پاك ايشان است؛ همان بزرگوارانى كه رسول خدا صلى الله عليه وآله به تمسّك و پيروى از آنان فرمان داده و نسبت به مخالفت با آنان و پيشى گرفتن بر آنان، هشدار داده است… .
سوم. مهدى عليه السلام در شمار همان دوازده نفرى قرار دارد كه رسول خدا صلى الله عليه وآله آنان را به عنوان خلفا و پيشوايان پس از خود، معرفى نموده است؛ همان پيشوايانى كه اطاعت آنان لازم و اقتدا به آنان واجب است و از دايره اهل بيت پيامبر، خارج نيستند.
چهارم. مهدى عليه السلام از فرزندان حسين بن على عليهما السلام شهيد كربلا است، از همين رو آن بزرگوار، فرزند امام حسن عسكرى فرزند امام هادى، فرزند امام جواد، فرزند امام رضا، فرزند امام كاظم، فرزند امام صادق، فرزند امام باقر، فرزند امام سجّاد، فرزند امام حسين و فرزند امام على بن ابى طالب عليهم السلام به شمار مى رود.
نتيجه هاى به دست آمده در كنار روايات، از سويى گوياى اين نكته است كه هيچ گاه زمين از پيشوايان حق خالى نمى شود و اين پيشوايان از اهل بيت رسول خدا صلى الله عليه وآله بوده و شمار آنان دوازده نفر است و از سوى ديگر به طور قطع و يقين روشن مى سازد كه مهدى عليه السلام دوازدهمين امام مسلمانان بوده، به دنيا آمده و هم اكنون زنده است.
از همين رو ملاحظه مى شود كه بسيارى از علماى اهل سنّت به تولّد، زنده بودن و وجود امام مهدى عليه السلام اعتراف مى كنند و ايشان را فرزند امام حسن عسكرى عليه السلام مى دانند كه اينك تنها به ذكر نام برخى از اين علما اشاره مى كنيم:
احمد بن محمّد بن هاشم بلاذرى، متوفاى سال 279.
ابوبكر عمر بيهقى، متوفاى سال 458.
ابومحمّد عبدالله بن خشّاب، درگذشته سال 567.
ابن اَزرق تاريخ نگار، متوفاى سال 590.
فخر رازى، متوفاى سال 606.
ابن اثير، متوفاى سال 630.
ابن عربى اندلسى، درگذشته سال 638.
كمال الدين ابن طلحه، متوفاى سال 652.
سبط ابن جوزى، متوفاى سال 654.
ابو عبدالله گنجى شافعى، متوفاى سال 658.
صدرالدين قونوى، متوفاى سال 672.
شمس الدين ابن خلّكان، متوفاى سال 681.
صدرالدين حموئى، متوفاى سال 723.
شمس الدين ذهبى، متوفاى سال 748.
عمر بن وردى، متوفاى سال 749.
صلاح الدين صفدى، درگذشته سال 764.
شمس الدين ابن جزرى، متوفاى سال 833.
ابن صبّاغ مالكى، متوفاى سال 855.
جلال الدين سيوطى، متوفاى سال 911.
شيخ عبدالوهّاب شعرانى، متوفاى سال 973.
ابن حجر مكّى، متوفاى سال 974.
شيخ على قارى، متوفاى سال 1013.
شيخ عبدالحق دهلوى، درگذشته سال 1052.
شاه ولى الله دهلوى، متوفاى سال 1176.
شيخ قندوزى حنفى، متوفاى سال 1294.