3 . نص تنها راه نصب امام
در مباحث آينده ثابت خواهيم كرد كه بر امامتِ امامِ پس از رسول خدا صلى الله عليه وآله نصّ صريح وجود دارد. با اثبات نص، به خوبى ثابت مى شود كه نصب امام به دست خداوند است. خداى تعالى مى فرمايد:
(وَما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا);1
آن چه را پيامبر آورده ]و دستور داده[ بگيريد ]و عمل كنيد[ و از آن چه شما را نهى فرموده بپرهيزيد.
و نيز مى فرمايد:
(وَما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوى * إِنْ هُوَ إِلاّ وَحْيٌ يُوحى);2
او طبق هواى نفس خويش سخن نمى گويد مگر آن كه آن سخن وحى الاهى است.
بر اساس اين آيات روشن است كه قول، فعل و تقرير حضرت رسول اكرم صلى الله عليه وآله حجّت است، و هر آن چه رسول خدا انجام مى دهد نه به خواست خود، بلكه مطابق اراده و فرمان خداى تعالى است.
رسول خدا صلى الله عليه وآله در مورد نصب امام مى فرمايد:
إنّ الأمر إلى الله ]لله[ يضعه حيث يشاء;3
همانا امر به دست خداوند است.
اين فرمايش بر اين مطلب كاملاً ظهور دارد كه نه تنها مردم، بلكه خود پيغمبر اكرم صلى الله عليه وآله نيز در نصب امام و خليفه پس از خود نقشى ندارد و وظيفه او تنها اعلان امر الاهى و معرفى خليفه اى است كه از طرف خداوند منصوب شده است.
با توجه به اين كلام و با اثبات وجود نص بر خليفه بعد از رسول خدا صلى الله عليه وآله، ثابت خواهد شد كه نصب امام به دست خداوند متعال است و مردم نقشى در گزينش و نصب خليفه و امام ندارند، بنابراين تمام استدلال هاى اهل تسنّن در اثبات وجوب گزينش امام توسط مردم باطل خواهد بود.
1 . سوره حشر: آيه 7.
2 . سوره نجم: آيه 3 ـ 4.
3 . الثقات (ابن حبان): 1 / 90; الإصابة: 1 / 52; الكامل في التاريخ: 2 / 93; تاريخ الإسلام: 1 / 286; البداية والنهاية: 3 / 171; السيرة النبوية (ابن هشام): 2 / 289.