قاضى ايجى[متوفاى 756]:
در شرح حال قاضى ايجى علماى معاصر او و دانشمندان پس از وى، او را به رئيس قاضيان شرق، شيخ العلماء و شيخ شافعيان در سرزمين خود، توصيف كرده اند. آن ها مى گويند: «او پيشوا در علوم عقلى و محقّقى دقيق كه از اصول، معانى بيان و ادبيات استفاده مى كرد و در فقه و متون ديگر نيز بهره هايى داشت».
و علماى اهل سنّت درباره او تصريح مى كنند كه: «او تربيت كننده شاگردانى بود كه شهره آفاق شدند كه يكى از آن ها تفتازانى است».1
1 . الدّرر الكامنة: 1 / 296 و 3 / 110، شماره 2278; شذرات الذهب: 6 / 173 ـ 174; طبقات الشافعية (ابن شهبة): 3 / 28; بغية الوعاة: 2 / 75 ـ 76، شماره 1476 و منابع ديگر.