روايت امير مؤمنان على عليه السلام
قاضى حسكانى از دانشمندان نامى اهل سنّت اين حديث را به روايت امير مؤمنان على عليه السلام نقل كرده است. وى چنين مى گويد:
احمد بن وليد بن احمد، از پدرش ابوعبّاس واعظ، از ابوعبدالله محمّد بن فضل نحوى ـ در بغداد، در كنار رصافه، به صورت املا در سال 331 هجرى ـ از حسن بن على بن زكريا بصرى، از هيثم بن عبدالله رمّانى، از على بن موسى الرضا عليهما السلام چنين نقل كرد:
حضرت امام رضا عليه السلام فرمود: پدرم موسى، از پدرش جعفر بن محمّد، از پدرش محمّد، از پدرش على، از پدرش حسين، از پدرش على بن ابى طالب عليهم السلام چنين نقل كرد:
هنگامى كه حسن و حسين عليهما السلام مريض شدند. رسول خدا صلى الله عليه وآله به عيادت آن ها آمد و به من فرمود:
يا أبا الحسن! لو نذرت على ولديك لله نذراً أرجو أن ينفعهما الله به;
اى اباالحسن! خوب است براى فرزندانت نذرى كنى، اميدوارم خداوند به سبب نذر تو به آن دو عافيت بخشد.
گفتم: من نذر مى كنم كه اگر اين دو فرزند عزيزم بهبود يابند، سه روز، روزه بگيرم.
آن گاه فاطمه عليها السلام گفت: من نيز نذر مى كنم كه اگر اين دو فرزندم بهبود يابند، سه روز، روزه بگيرم.
سپس خدمتگزار آن ها فضّه گفت: من نيز نذر مى كنم كه اگر سرورانم از اين بيمارى بهبود يابند، سه روز، روزه بگيرم… .
حسكانى در ادامه حديث، غذا دادن آنان به مسكين، يتيم و اسير را بيان مى كند و مى گويد:
در روز چهارم على عليه السلام به همراه حسن، حسين عليهما السلام ـ كه هم چون جوجه به خود مى لرزيدند ـ و فاطمه عليها السلام و فضّه به خانه پيامبر رفتند در حالى كه از شدّت ضعف نمى توانستند راه بروند، وقتى نزد رسول خدا صلى الله عليه وآله رسيدند، حضرتش فرمود:
إلهي! هؤلاء أهل بيتي يموتون جوعاً، فارحمهم يا ربّ! واغفر لهم، هؤلاء أهل بيتي فاحفظهم ولا تنسهم;
خداوندا! اينان اهل بيت من هستند كه از شدّت گرسنگى رو به مرگ نهاده اند. پروردگارا! به اين ها رحم كن و آن ها را بيامرز، اينان اهل بيت من هستند، حفظشان فرما و فراموششان مكن!
در اين هنگام جبرئيل فرود آمد و گفت:
اى محمّد! خداوند بر تو درود مى فرستد و مى فرمايد: دعاى تو را در حق آن ها پذيرفتم، از آنان سپاس گزار و راضى هستم و اين آيات را بخوان:
(إِنَّ الاَْبْرارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْس كانَ مِزاجُها كافُورًا… إِنَّ هذا كانَ لَكُمْ جَزاءً وَكانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُورًا).1
1 . شواهد التنزيل: 2 / 394 ـ 397.