حديث طير و اصحاب
اين حديث شريف را صحابه نقل كرده اند. اينك به مواردى اشاره مى نماييم.
امير مؤمنان على عليه السلام
حديث آن حضرت را ابن عساكر1 و ديگر محدّثان بزرگ نقل كرده اند. حاكم نيشابورى نيز در المستدرك على الصحيحين2 به آن اشاره كرده است.
سعد بن أبى وقاص
حديث او را ابونعيم اصفهانى در كتاب حلية الأولياء آورده است.3
ابوسعيد خدرى
حديث او را ابن كثير در تاريخ خود آورده و در منابع ديگر نيز آمده است. حاكم نيشابورى نيز در المستدرك على الصحيحين به آن اشاره كرده است.4
ابورافع
حديث او را ابن كثير آورده است.5
ابوطفيل مكّى
ابن عقده، حاكم نيشابورى و عدّه اى ديگر اين حديث را به نقل از ابوطفيل آورده اند.6
جابر بن عبدالله انصارى
حديث او را ابن عساكر و ابن كثير آورده اند.7
حبشى بن جناده
حديث او را ابن كثير آورده است.8
يعلى بن مرّه
حديث او را خطيب بغدادى و ابن كثير آورده اند.9
عبدالله بن عبّاس
حديث او را طبرانى آورده است.10
سفينه (خدمتكار رسول خدا صلى الله عليه وآله)
حديث او را ابن عساكر آورده و حاكم نيشابورى نيز به آن اشاره كرده است.11
عمرو بن عاص
وى حديث طير را در ضمن نامه اى كه براى معاوية بن ابى سفيان نوشته متذكّر شده است و خطيب خوارزمى آن نامه را در المناقب خويش روايت كرده است.12
اَنس بن مالك
صاحب اصلى داستان، انس بن مالك است. به همين دليل همو راوى مشهور اين حديث است.
گفتنى است كه اين حديث شريف توسّط صحابه ائمه اطهار عليهم السلام13 و برخى ديگر از اصحاب نيز نقل شده است، تا جايى كه ابوالشيخ اصفهانى از حافظان بزرگ اهل سنّت اين حديث را در كتاب خود از امام باقر و امام صادق عليهما السلام نقل نموده است.14
1 . تاريخ مدينة دمشق: 42 / 245 و 432.
2 . المستدرك على الصحيحين: 3 / 130 و 131.
3 . حلية الأولياء: 4 / 356.
4 . البداية والنهايه: 7 / 353، المستدرك على الصحيحين: 3 / 131.
5 . همان: 7 / 353.
6 . كفاية الطالب: 368
7 . تاريخ مدينة دمشق: 42 / 244 ـ 245، البداية والنهايه: 7 / 353.
8 . البداية والنهايه: 7 / 354.
9 . تاريخ بغداد: 11 / 376، البداية والنهايه: 7 / 354.
10 . المعجم الكبير: 10 / 343، حديث 10667، ر.ك: الرياض النضره: 2 / 114.
11 . تاريخ مدينة دمشق: 42 / 258، المستدرك على الصحيحين: 3 / 131.
12 . المناقب، خوارزمى: 200.
13 . علل الشرائع: 1 / 163، الخصال: 1 / 548، حديث 30.
14 . طبقات المحدّثين بإصبهان: 3 / 453 و 454.