مختار بن نافع راوى اين حديث
از راويان اين حديث، به مختار بن نافع مى توان اشاره كرد كه راوى شناسان او را نپذيرفته اند.
ابوزرعه درباره او مى گويد: احاديث وى، سست و ضعيف است.
بخارى، نسائى و ابوحاتم مى گويند: احاديث مختار ناشناخته است.
نسائى در جاى ديگرى مى گويد: مختار فرد مورد اعتمادى نيست.
ابن حبّان مى گويد: مختار احاديث ناشناخته را از زبان مشاهير نقل مى كرد، به گونه اى كه به ذهن خطور مى كند كه وى از روى عمد اين كار را انجام داده است.
ابواحمد حاكم مى گويد: از نظر علما، مختار بن نافع، در نقل حديث قوى نيست.
ساجى مى گويد: احاديث مختار ناشناخته است.1
با توجه به آن چه گفته شد، حافظانِ حديث، اين حديث را در شمار احاديث باطل و مردود ذكر كرده اند. براى نمونه ابن جوزى مى گويد: مختار بن نافع تميمى روايتى را از ابوحيّان، از پدرش، از على عليه السلام نقل مى كند كه پيامبر صلى اللّه عليه وآله فرمود… .
ابن جوزى در ادامه مى گويد: اين حديث، با نام «مختار» معروف شده است. بخارى مى گويد: مختار، احاديث ناشناخته نقل مى كند. ابن حبّان مى گويد: مختار، احاديث ناشناخته را از زبان مشاهير نقل مى كرد؛ به گونه اى كه به ذهن خطور مى كند كه وى از روى عمد اين كار را انجام داده است.2
ذهبى درباره او مى گويد: مختار بن نافع، از ابوحيّان تميمى به نقل حديث پرداخته است.
نسائى و ديگران مى گويند: مختار بن نافع، راوى ثقه و مورد اعتمادى نيست.
ابن حبّان مى گويد: احاديث وى، بسيار ناشناخته است.
احمد بن عبدالرحمان كزبرانى مى گويد: مختار بن نافع، از ابوحيّان، از پدرش، از على عليه السلام اين حديث را به صورت مرفوع نقل مى كند كه پيامبر صلى اللّه عليه وآله فرمود: خداوند، ابوبكر را رحمت كند… و آن گاه بقيه حديث را ذكر مى كند.
بخارى مى گويد: احاديث مختار بن نافع، ناشناخته بوده و كنيه وى ابواسحاق است.3
بر اين اساس، مناوى در شرح خود مى نويسد:
نگارنده، صحّت اين حديث را مورد اشاره قرار داده است، اما ادّعاى وى درست نيست؛ چرا كه ابن جوزى اين حديث را در شمار احاديث سست و ضعيف قرار داده و مى گويد: اين حديث با نام مختار، معروف شده است. بخارى مى گويد: احاديث مختار، ناشناخته است. ابن حبّان مى گويد: مختار احاديث ناشناخته را از زبان مشاهير نقل مى كند، به گونه اى كه به ذهن خطور مى كند وى از روى عمد اين كار را انجام داده است… .
از طرف ديگر در ميزان الاعتدال آمده است: احاديث مختار بن نافع، بسيار ناشناخته است. صاحب كتاب ميزان الاعتدال در ادامه، اين حديث را در شمار احاديث ناشناخته مختار بن نافع آورده است.4
1 . تهذيب التهذيب: 10 / 63.
2 . العلل المتناهيه: 1 / 255 و 256.
3 . ميزان الاعتدال: 6 / 386.
4 . فيض القدير: 4 / 25.