اهل بيت عليهم السلام و شايستگان سرورى و امامت
حضرت على عليه السلام مى فرمايند:
إنّ أحق الناس بهذا الأمر أقواهم عليه وأعلمهم بأمر اللّه فيه، فإن شغب شاغب اُستعتب، فإن أبى قوتل؛1
همانا سزاوارترين مردم به امر خلافت و مهترى كسى است كه قوى ترين آن ها بر آن و داناترين آنان به دستورات الاهى باشد. پس اگر گمراه كننده اى از نادانى هياهو كند سرزنش مى شود و اگر سر باز زند با او به جنگ و كارزار مى پردازند.
بنابرآن چه گذشت دانستى كه چه كسى قوى ترين فرد بر خلافت و داناترين آنان به دستورات الاهى و نيز نزديك ترين آنان به پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله است؟ امير مؤمنان على عليه السلام مى فرمايد:
فنحن مرّة أولى بالقرابة وتارة أولى بالطاعة؛2
پس ما از جانبى به جهت خويشاوندى و نزديكى به پيامبر برتريم و از جانبى به جهت پيروى از آن حضرت والاتريم.
و در جاى ديگرى مى گويد:
أمّا الإستبداد علينا بهذا المقام ـ ونحن الأعلون نسباً والأشدّون برسول اللّه صلّى اللّه عليه وآله نوطاً ـ فإنها كانت أثرة، سخت عليها نفوس قوم، وسخت عنها نفوس آخرين، والحكم اللّه والمعود إليه القيامة؛3
آن ظلم و خودكامگى كه نسبت به خلافت و مهترى، بر ما تحميل شد؛ در حالى كه ما را نسبت برتر و پيوند خويشاوندى با رسول خدا صلى اللّه عليه وآله استوارتر بود، جز خودخواهى و انحصارطلبى چيز ديگرى نبود كه گروهى آزمندانه به مسند خلافت و سرورى چنگ زده و چسبيدند و گروهى ديگر سخاوتمندانه از آن دست كشيدند، و داور واقعى و تنها دادگر خداوند است و روز واپسين تنها جاى بازگشت به اوست.
1 . نهج البلاغه: 247.
2 . همان: 386.
3 . همان: 231.