پيش گفتار

بسم الله الرحمن الرحيم
الحمد للّه ربّ العالمين، والصّلاة والسّلام على سيّدنا ونبيّنا محمّد وآله
الطيّبين الطّاهرين، ولعنة اللّه على أعدائهم أجمعين من الأوّلين والآخرين.
پيش گفتار
كتابى كه فراروى شماست به مناسبت هزاره سيّد رضى رحمه اللّه نوشته شده، اين كتاب پژوهشى گذرا در نهج البلاغه براى شناخت «اهل بيت و خاندان پيامبر عليهم السلام» است؛ آن گونه كه سرسلسله اهل بيت بعد از رسول اللّه، امير مؤمنان على عليه السلام آنان را معرّفى و وصف كرده است.
نهج البلاغه شريف رضى رحمه اللّه و هر چه در آن آمده است، در واقع گزينشى از سخنرانى ها، نامه ها و سخنان دُرربار آن بزرگوار است كه دربردارنده آموزه ها، انديشه ها، و نظريه هاى آن حضرت در امور گوناگون است.
ترديد در انتساب كتاب نهج البلاغه به شريف رضى رحمه اللّه، يا در انتساب اين سخنان بلند مرتبه به حضرت على عليه السلام، مانند ترديد در وجود خود امام و شريف رضى خواهد بود.
بر ما لازم است تا براى شناخت جايگاه و منزلت والاى «اهل بيت» عليهم السلام به نهج البلاغه مراجعه نماييم؛ زيرا امير مؤمنان على عليه السلام بعد از پيامبر گرامى اسلام صلى اللّه عليه وآله سرور اهل بيت و داناترين مردم نسبت به مقامات و حالات آنان بوده؛ ضمن اين كه كلام او درباره اشخاص عين حقيقت و مطابق واقع است.
نام و ياد اهل بيت عليهم السلام به انگيزه هاى گوناگونى در موارد فراوانى از نهج البلاغه آمده است. حضرت على عليه السلام در بيشتر موارد به شيوه هاى گوناگون بر برترى همه جانبه «أهل البيت» نزد خداى بزرگ به گواهى آيات قرآن مجيد و احاديث قطعى پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله، و نيز به اين كه خدا آن ها را به جهت هدايت و رهبرى اُمّت نصب نموده، اشاره مى فرمايند.
هنگامى كه به آن ويژگى ها و معانى آن ها دقت كنيم و به دليل هاى آن ها از قرآن كريم و روايات مراجعه نماييم، درمى يابيم كه افرادى كه مسلمانان بر عدم عصمت آن ها اجماع دارند، تحت عنوان «آل النبى» و «اهل بيت» يا «عترت پيامبر» داخل نمى توانند باشند.
على حسينى ميلانى