11 . دشمن على دشمن رسول خدا
حديث يازدهم. پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله درباره على عليه السلام مى فرمايد:
عدوّه عدوّي وعدوّي عدوّ الله;
دشمن او دشمن من است و دشمن من، دشمن خداست.
در سخن ديگر خطاب به حضرت امير عليه السلام مى فرمايد:
عدوّك عدوّي وعدوّي عدوّ الله;1
دشمن تو، دشمن من است و دشمن من دشمن خداست.
در حديث ديگرى مى فرمايد:
من عاداه فقد عادى الله;
هر كس با او دشمنى كند در واقع با خدا دشمنى كرده است.
در كلام ديگرى مى فرمايد:
عادى اللهَ من عادى عليّاً.2
اين حديث را دو جور مى توان معنا كرد:
1 . خداوند متعال عداء دارد با كسى كه معادى اميرالمؤمنين عليه السلام باشد.
2 . كسى كه معادى اميرالمؤمنين عليه السلام است با خداوند متعال عداء دارد.
هر دو معنا درست است كه اعراب لفظ جلاله «الله» را چه به نصب بخوانيم يا به رفع.
و در حديث غدير چنين آمده است:
اللهم وال من والاه، وعاد من عاداه، وانصر من نصره، واخذل من خذله، وابغض من أبغضه… .3
همه اين احاديث متواترند و مى توانيم براى آن ها ادّعاى تواتر لفظى بكنيم.
1 . المستدرك على الصحيحين: 3 / 128، تاريخ بغداد: 4 / 261، تهذيب الكمال: 1 / 259، سير اعلام النبلاء: 9 / 575.
2 . جامع الصغير: 2 / 145، حديث 5362، كنز العمال: 11 / 601، حديث 32899، اسد الغابه: 2 / 154، ينابيع الموده: 2 / 77، الاصابه: 2 / 373.
3 . مسند، احمد بن حنبل: 1 / 119، المستدرك على الصحيحين: 3 / 109، مجمع الزوائد: 9 / 104، السنن الكبرى، نسائى: 5 / 136، المعجم الكبير: 2 / 357، كنز العمال: 11 / 609، حديث 32946.