ائمّه و مقام تسليم

ائمّه و مقام تسليم
ائمه عليهم السلام مردم را به طرف خداوند متعال دلالت و هدايت مى كنند و تسليم خداوند متعال هستند. مقام تسليم، مقام عجيبى است كه در كتاب هاى اخلاقى در مكتب اهل بيت عليهم السلام شرح مفصّلى دارد.
وقتى انسان تسليم خداوند متعال باشد، در مقابل بارى تعالى صفر; يعنى محو خداوند متعال خواهد بود. در اين صورت اراده، گفتار و كردار او الاهى خواهد بود و چنين فردى هرگز از تنهايى وحشت و دل تنگى نكرده و روى گردانى مردم از او، اثرى نخواهد داشت.
در روايتى آمده است كه امام سجّاد عليه السلام فرمود:
جهلوا ـ والله ـ أمر الله وأمر أوليائه معه، إنّ المراتب الرفيعة لا تنال إلاّ بالتسليم لله جلّ ثناؤه، وترك الاقتراح عليه، والرضا بما يدبّرهم به…;1
به خدا سوگند، اينان از كار خدا و دوستان او غافلند، به مقام هاى بلند نمى توان رسيد مگر با تسليم در مقابل خداى متعال و ترك اظهار نظر و رضا به آن چه او صلاح مى داند… .
آرى، مقام تسليم از مقام رضا نيز بالاتر است، از اين رو ائمه عليهم السلام چيزى از خود ندارند; بلكه به فرمان خدا عمل مى كنند، به سوى او ارشاد و به گفتار او حكم مى نمايند.
اگر انسان به اين مقام و مرتبه برسد به بالاترين مقام رسيده است. اين مقامات كجا و حال مخالفان ائمه عليهم السلام كجا؟!!
وقتى ائمه عليهم السلام چنين تسليمى داشته باشند كه ارشادشان، دعوت به سوى خداوند متعال باشد، قولشان، قول او و اراده شان اراده او باشد، اصلاً همه اش خدا خواهد بود و غير خدا اصلاً نقشى نخواهد داشت. اين است كه در آن هايى كه ادّعا مى كنند و مكتب هايى براى خودشان داير كرده اند و يا كسانى كه ائمه ديگرى براى خودشان ساخته اند، خبرى نخواهد بود.
ما پيش تر گفتيم كه دو راه بيشتر نداريم: يا راه خدا و يا راه شيطان. نمى شود راه سوّمى به صورت مستقل يا مركب از اين دو راه، تصوير كرد.

1 . الأمالى، شيخ صدوق: 539، بحار الأنوار: 46 / 22.