بعث رسول و رحمت الهی
وقتى تكليف، رحمت شد ناگزير براى آن، بيان گر مبلّغ، شارح و حافظى است.
به عبارت ديگر، بايستى پيامبرى باشد تا شئون تكليف به دست او باشد و به توسّط او ابلاغ شود. قرآن كريم مى فرمايد:
(وَما أَرْسَلْناكَ إِلاّ رَحْمَةً لِلْعالَمينَ)؛1
و ما تو را نفرستاديم جز اين كه براى جهانيان رحمت باشى.
از طرفى، پيامبر نيامده تا بماند:
(إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُمْ مَيِّتُونَ)؛2
تو مى ميرى و همه آن ها نيز خواهند مُرد.
پيامبر رفتنى است، ولى شريعت و آن تكاليف ماندنى:
(إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللهِ اْلإِسْلامُ)؛3
همانا دين در نزد خداوند اسلام است.
در آيه ديگر مى فرمايد:
(وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ اْلإِسْلامِ دينًا فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ)؛4
و هر كس غير از اسلام دين و آيينى را براى خود برگزيند، از او پذيرفته نخواهد شد.
1 . سوره انبياء (21): آيه 107.
2 . سوره زمر (39): آيه 30.
3 . سوره آل عمران (3): آيه 19.
4 . همان: آيه 85 .