اشاره اى به عصمت ائمّه
پيش تر گذشت كه ائمه عليهم السلام تربيت شده خداوند متعال هستند. علاوه بر آن از خود اين عبارت به دست مى آيد ـ قطع نظر از ديگر ادلّه ـ كه امام بايستى معصوم باشد. چرا بايد امام معصوم باشد؟ چون ضدّ امانت، خيانت است. روشن است امام به عمد در امانت خيانت نمى كند. از نظر سهو و نسيان چطور؟
امام بايد داراى عصمتى باشد كه او را از خطا، نسيان، معصيت، سهو و آن چه منافات دارد، با همه ابعاد و خصوصياتش باز دارد تا خداوند متعال تمام اين هستى را به دست او بسپارد.
بنابراين، چون خداوند متعال ائمّه عليهم السلام را آفريده و آن ها را تربيت كرده، از عصمت آنان آگاهى دارد; چرا كه عصمت از امور خفى است و «لا يعلم بها إلاّ اللّه سبحانه تعالى» و اين يكى از دلايل آن است كه در بحث هاى امامت بيان كرده ايم كه نصب امام به دست خداست و امّت هرگز در نصب او نقشى ندارند.1
پس تا امام عصمت نداشته باشد، اهليّت، لياقت و قدرت حفظ چنين امانتى را نخواهد داشت.
1. گفتنى است كه در مورد عصمت، پژوهش گسترده اى انجام داده ايم كه در شمار سلسله پژوهش هاى اعتقادى چاپ و در دسترس پژوهندگان قرار خواهد گرفت.