روايت عبداللّه بن مسعود
نَسائى اين حديث را از ابن مسعود نقل كرده است. همچنين هيثمى آن را روايت كرده و مى گويد: احمد و ابويعلى آن را روايت كرده اند. اين در حالى است كه در تمام اسناد «عاصم بن ابى النجود» وجود دارد.
هيثمى در مورد عاصم گويد: او از نظر نقل حديث ضعيف است.1
ابن حجر پيرامون عاصم از ابن سعد اين گونه نقل مى كند: او در نقل حديث بسيار خطا مى كرد.
وى از يعقوب بن سُفيان نيز درباره او اين گونه نقل مى كند: حديث او اضطراب داشت.
از ابوحاتم نيز چنين نقل شده است: جايگاه عاصم به گونه اى نيست كه بتوان گفت او ثقه است. او حافظ نبوده است.
ابن عليّه نيز راجع به او سخن به ميان آورده و مى گويد: همواره هر كه نامش عاصم بوده بدحافظه بوده است.
از ابن خراش نيز در مورد او نقل شده كه در احاديث او مطالب غير قابل قبولى است.
از عُقَيلى نيز در مورد او اين گونه نقل شده است: تنها اشكال او حافظه بد او بود.
دارقُطْنى در مورد عاصم اظهار نظر كرده و مى گويد: در مورد حافظه او اشكالى وجود دارد.
بزّار در مورد او گويد: حافظه خوبى نداشته است.
حَمّاد بن سَلَمه درباره او گويد: در آخر عمرش اختلال حواس پيدا كرده بود.
عجلى در توصيف او گويد: عاصم عثمانى بود.2
1 . مجمع الزوائد: 5 / 333، كتاب خلافت، باب خلفاى چهارگانه، حديث 8936 .
2 . تهذيب التهذيب: 5 / 37 و 38.