به روايت تِرمذى

به روايت تِرمذى
اين قضيّه را تِرمذى نيز در صحيح خود نقل كرده است. وى مى گويد:
اسحاق بن موسى انصارى از معن (بن عيسى)، از مالك بن انس، از هِشام بن عُرْوَه، از پدرش نقل مى كند كه عايشه گويد:
پيامبر صلى اللّه عليه وآله فرمود: به ابوبكر بگوييد براى مردم نماز بخواند.
عايشه گفت: اى رسول خدا! اگر ابوبكر در جايگاه شما بايستد، مردم از شدّت گريه او ]قرائت را[ نمى شنوند. به عمر دستور دهيد براى مردم نماز بخواند.
عايشه گويد: به حفصه گفتم: به او بگو كه ابوبكر وقتى در جايگاه شما بايستد، مردم از شدّت گريه او ]قرائت را[ نمى شنوند; از اين رو به عمر دستور دهيد براى مردم پيش نماز شود. حفصه اين كار را انجام داد.
رسول خدا صلى اللّه عليه وآله فرمود: شما همچون زنان مصر در زمان يوسف ]به دنبال خواسته خود[ هستيد. به ابوبكر بگوييد براى مردم نماز بخواند.
حفصه به عايشه گفت: هرگز از تو خيرى به من نرسيد.
ابوعيسى گويد: اين حديث صحيح و معتبر است.
ترمِذى اين روايت را در همين بخش، از عبداللّه بن مسعود، ابوموسى، ابن عبّاس، سالم بن عبيد و عبداللّه بن زمعه نقل مى كند.1

1 . صحيح تِرمذى: 5 / 379، كتاب مناقب، باب مناقب مشترك ابوبكر و عمر، حديث 3692.