نگاهى كوتاه به زندگى امام صادق عليه السلام
علامه حلّى رحمه الله مى نويسد:
فرزند امام باقر عليه السلام ، امام صادق عليه السلام نيز برترين زمانه خويش و عابدترين مردم بود.
سيره نويسان مى گويند: ايشان به عبادت مشغول و از رياست روى گردان بود.
عمرو بن ابومقدام مى گويد: وقتى به امام صادق عليه السلام مى نگريستم، برايم روشن مى شد كه او از سلاله پيامبران است.
آرى، حضرت امام صادق عليه السلام بود كه فقه اماميه، معارف حقيقى و عقايد يقينى را منتشر ساخت. از هيچ چيز خبر نمى داد، مگر اين كه همان رخ مى داد. به همين دليل او را صادقِ امين لقب دادند.
عبدالله بن حسن بزرگان علويون را جمع كرد تا با فرزندش بيعت كنند. امام صادق عليه السلام به او فرمود:
إنّ هذا الأمر لايتمّ;
اين كار به انجام نمى رسد.
عبدالله بن حسن از اين گفته خشمگين شد.
امام صادق عليه السلام در حالى كه به منصور دوانيقى اشاره مى كرد فرمود:
إنّه لصاحب القباء الأصفر;
اين مقام به صاحب قباى زرد مى رسد.
وقتى منصور اين خبر را شنيد، خرسند شد، زيرا مى دانست پيش بينى هاى آن حضرت به وقوع مى پيوندد و فهميد كه حكومت به او مى رسد. زمانى كه منصور فرار كرد، مى گفت: پس چه شد سخن صادق اهل بيت؟!
اما سرانجام، همان گفته، محقق شد و حكومت به منصور رسيد.
منو