گفتار و رفتار پيامبر به هنگام وفات ابوطالب
از دلايل ديگر بر ايمان آوردن حضرت ابوطالب عليه السلام، واكنش هاى گفتارى و رفتارى پيامبر نسبت به وفات آن بزرگوار است. ما به نمونه هايى از آن، هر چند به اختصار اشاره مى كنيم. البته براى روشن شدن حقيقت و اثبات نادرستى ديدگاه نويسنده المرتضى همين كافى است:
ـ گريه شديد پيامبر در پى وفات ابوطالب عليه السلام،
ـ مأمور شدن حضرت على عليه السلام توسط پيامبر براى غسل، كفن و دفن نمودن او،
ـ حضور يافتن پيامبر در مراسم تشييع و تدفين او،
ـ پيامبر چهار طرف جنازه او را گرفت.
ـ دعاى حضرت در حق او كه فرمود:
جزاك الله عنّي خيراً;1
خداوند به سبب من به تو خير و نعمت عنايت فرمايد.
در اين زمينه ابن سعد نيز در الطبقات الكبرى به سند صحيح از اسحاق بن عبدالله روايتى را نقل كرده است كه عباس به پيامبر صلى الله عليه وآله گفت: اى رسول خدا! آيا براى ابوطالب اميدوارى؟
پيامبر صلى الله عليه وآله پاسخ داد:
كلّ الخير أرجو من ربّي;2
براى او تمام خير را از پروردگارم اميد دارم.
1 . الطبقات الكبرى: 1 / 105، البدايه والنهايه: 3 / 125، تاريخ بغداد: 13 / 196، الاصابه: 4 / 116، تاريخ يعقوبى: 2 / 26.
2 . الطبقات الكبرى: 1 / 106.