نويسنده در اين فصل عناوين زير را آورده است:
ـ بيعت با عثمان،
ـ جايگاه دينى و اجتماعى عثمان،
ـ فتوحات دوره عثمان و گسترش سرزمين حكومت اسلامى،
ـ شاهكار جاودان عثمان،
ـ مشكلات عثمان در امر خلافت،
ـ اوج گرفتن فتنه،
ـ محاصره عثمان،
ـ شهادت عثمان(!!)
ـ نقش اساسى سَرورمان حضرت على در حمايت از عثمان،
ـ تاثير باورهاى دينى در عثمان و سيره و جايگاه رفيع او در اسلام.
چنان كه پيداست، بيشتر اين عناوين با امير مؤمنان على عليه السلام مرتبط نيست.
ناگفته نماند كه بيشتر مطالب نويسنده در اين فصل، عباراتى است كه از استاد كرد على و محمود عبّاس عقّاد نقل كرده است.
در اين مجال، به نقد آن چه كه در اين فصل آمده، نيازى نمى بينيم; زيرا نويسنده در صدد دفاع از عثمان و بنى اميه اى است كه چهره تاريخ را سياه و صورت اسلام را زشت ساخته اند.
دردآورتر اين كه او در دو فصل بعدى كوشيده است سركشى باغيان و خروج خوارج عليه امير مؤمنان على عليه السلام را توجيه نمايد.
به همين دليل، نپرداختن به مطالب وى، شايسته تر از پرداختن به آن است; چراكه هدف، آگاه ساختن خوانندگان از دسائس نويسنده، كوشش هاى شيطانى او و روشن ساختن اهداف و انگيزه هاى او بود.
ربنا آمنا بما انزلت و اتبعنا الرسول فاكتبنا من الشاهدين;
وصلّى الله على سيّدنا محمّد وآله الطاهرين;
والحمد لله ربّ العالمين.