بررسى روايت ابن اسحاق
اكنون به بررسى روايتى مى پردازيم كه نويسنده آن را از ابن اسحاق نقل كرده، اما منبع آن كتاب البدايه والنهايه ابن كثير است1 و براى روشن شدن حقيقت به نقل آن چه در سيره ابن هشام كه تهذيب سيره ابن اسحاق است مى پردازيم.
او با اين عنوان كه على بن ابى طالب رضى الله عنه نخستين مردى است كه اسلام آورده مى نويسد:
ابن اسحاق مى گويد: نخستين مردى كه به پيامبر صلى الله عليه وآله ايمان آورد، با وى نماز گزارد و آنچه را كه از سوى خدا آورده بود تصديق كرد، على بن ابى طالب بن عبدالمطلب بن هاشم رضوان الله وسلامه عليه بود كه در آن هنگام ده ساله بود.
از نعمت هايى كه خداوند به على بن ابى طالب رضى الله عنه ارزانى داشته، آن بود كه او پيش از اسلام در دامان پيامبر رشد يافته است.
ابن اسحاق مى گويد: عبدالله بن ابى نجيح، از مجاهد بن جبر ابى الحجاج براى من روايت كرد كه او گفت: از نعمت هايى كه خداوند به على بن ابى طالب داد و از نيكى هايى كه او را از آن بهره مند ساخت، آن بود كه قريش به قحطى سختى گرفتار شدند، در آن هنگام ابوطالب اهل و عيال بسيار داشت.
بدين جهت پيامبر به عباس عموى خويش كه از ثروتمندترين بنى هشام بود، گفت: اى عباس، برادر تو ابوطالب، اهل و عيال بسيار دارد… از اين رو پيامبر صلى الله عليه وآله على عليه السلام و عباس جعفر را به همراه خود بردند تا سرپرستى نمايند.
على عليه السلام پيوسته با پيامبر بود تا آن گاه كه خداوند او را به پيامبرى برگزيد. در اين هنگام على عليه السلام پيامبر را تصديق كرد و به او ايمان آورد و به پيروى از او پرداخت، جعفر نيز در نزد عباس بود تا آن كه اسلام آورد و از سرپرستى او بى نياز شد.
ابن اسحاق در ادامه مى گويد:
برخى از اهل علم گفته اند كه پيامبر خدا صلى الله عليه وآله به هنگام فرارسيدن وقت نماز، از مكه خارج مى شد و به دره هاى اطراف آن مى رفت، على عليه السلام نيز به دور از چشم پدر، عموها و ديگر خويشانش به همراه او مى رفت و آن دو پس از به جا آوردن نمازها و سپرى شدن روز به شهر باز مى گشتند…».
1 . البدايه والنهايه: 3 / 24.