نمونه اى از گروه سوم
ابن كثير دمشقى نيز از گروه سوم به شمار مى رود. او پس از نقل دروغ عكرمه، مى گويد:
«اگر مقصود عكرمه اين است كه تنها زنان پيامبر شأن نزول اين آيه بوده اند و نه افراد ديگرى؛ درست است و اگر منظور اين است كه به غير از زنان پيامبر، كسى ديگر مراد آيه نيست، محل درنگ است. زيرا احاديثى در اين باب وارد شده كه دلالت مى كند مراد آيه وسيع تر از اين است».
آن گاه ابن كثير تعداد بسيارى از احاديثى را نقل مى كند كه صراحت دارد بر اين كه اين آيه به پيامبر، جانشين او اميرالمؤمنين على عليه السلام، حسنين و صديقه طاهره عليهم السلام اختصاص دارد و ثابت مى كند كه سخن عكرمه خلاف كتاب و سنّت است.
اما تعصّب او اجازه نمى دهد كه به اين موضوع اذعان كند، تا جايى كه با چنگ زدن به سياق آيه مى گويد: در مراد آيه همسران پيامبر نيز منظور هستند.
آن گاه با پافشارى بر اين سخن، مى گويد: «كسى كه در آيات قرآن تدبر نمايد ترديد نمى كند كه همسران پيامبر صلى الله عليه وآله از مصاديق اين آيه هستند كه مى فرمايد:
(إِنَّما يُريدُ اللهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهيرًا).
زيرا سياق آيه، با آنان است… .1
1 . تفسير القرآن العظيم: 3 / 465.