ج) متون ديگرى از حديث ولايت

ج) متون ديگرى از حديث ولايت
حديث ولايت، افزون بر عبارت پيش گذشته، با الفاظ ديگرى نيز نقل گرديده است. آن الفاظ بدون هيچ گونه ترديدى بر امامت و اولويت امير مؤمنان على عليه السلام دلالت مى نمايند. براى نمونه، احمد بن حنبل در كتاب المسند، حاكم نيشابورى در المستدرك، ابن عساكر در تاريخ مدينة دمشق و افراد ديگرى در كتاب هاى ديگر، همگى در قضيّه بريده از خود او چنين نقل مى كنند كه بريده گويد: هنگامى كه به حضور رسول خدا صلى اللّه عليه وآله رسيدم، از على سخن به ميان آوردم و به بدگويى و عيب گويى درباره او پرداختم، اما ديدم كه رنگ رخ ساره پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله تغيير يافت و فرمود:
يا بريدة! ألست أولى بالمؤمنين من أنفسهم؟
اى بريده! آيا من بر مؤمنان از خودشان سزاوارتر نيستم؟
گفتم: آرى، اى رسول خدا!
فرمود:
فمن كنت مولاه فعليٌّ مولاه.(1)
پس هر كه من مولاى او هستم، على مولاى اوست.
اين سخن همان گونه است كه رسول خدا صلى اللّه عليه وآله در روزهاى پايانى زندگى خود در روز غدير به مسلمانان فرمود.
مسند احمد بن حنبل، تاريخ مدينة دمشق و منابع ديگر به چندين سند، چنين نقل مى كنند كه رسول خدا صلى اللّه عليه وآله بعد از اين عبارات فرمود:
يا بريدة! من كنت وليّه فعليٌّ وليّه.(2)
اى بريده! هر كس من ولىّ او هستم پس على ولىّ اوست.

(1) مسند احمد: 5 / 347، المستدرك: 3 / 110، تاريخ مدينة دمشق: 42 / 187.
(2) تاريخ مدينة دمشق: 42 / 188، 192، 193 و 194.