وصيّت به قرآن كريم و عترت در موارد مختلف

وصيّت به قرآن كريم و عترت در موارد مختلف
مطلب دوم: رسول خدا صلى اللّه عليه وآله توصيه به قرآن و عترت عليهم السلام را در موارد مختلف و جاهاى متفاوت تكرار فرموده اند كه به چهار مورد آن اشاره مى شود.
مورد نخست: هنگام بازگشت از شهر طائف.
اين مورد را ابن ابى شيبه ذكر كرده است و ابن حجر مكّى نيز در كتاب الصواعق المحرقه(1) از او نقل مى كند.
مورد دوم: در حجّة الوداع و به طور مستقل در روز عرفه.
اين مورد را متّقى هندى در كنز العمّال(2) از ابن ابى شيبه نقل مى كند. همچنين تِرمذى در صحيح،(3) طبرانى در كتاب المعجم الكبير،(4)ابن اثير جَزَرى در كتاب جامع الاصول(5) و افراد ديگرى آورده اند.
مورد سوم: هنگام بازگشت از حجّة الوداع، در روز غدير خم و در ضمن خطبه طولانى و مفصّل غدير.
اين مورد را احمد بن حنبل در المسند،(6) دارمى در السّنن،(7)بيهقى در السّنن الكبرى،(8) ابن كثير در البداية والنّهايه(9) و ديگران نقل كرده اند.
مورد چهارم: هنگام رحلت جانگدازشان، در حالى كه حجره شريف مملوّ از جمعيّت بود.
وقايع مربوط به اين مورد را ابن ابى شيبه، بزّار، ابن حجر مكّى و ديگران نقل كرده اند.(10)

(1) الصواعق المحرقه: 231.
(2) كنز العمّال: 1 / 188، حديث 944.
(3) صحيح تِرمذى: 6 / 124، حديث 3786.
(4) المعجم الكبير: 3 / 63، حديث 2679.
(5) جامع الاصول: 1 / 277.
(6) مسند احمد: 3 / 17.
(7) سنن دارمى: 2 / 342.
(8) السنن الكبرى: 2 / 148.
(9) البداية والنهايه: 5 / 209.
(10) سمط النّجوم العوالى: 3 / 63، حديث 136، به نقل از ابن ابى شيبه، كشف الاستار عن زوائد البزّار: 3 / 221، حديث 2612، الصّواعق المحرقه: 89.