حديث ثقلين بيان گر عصمت اهل بيت عليهم السلام
همان طور كه پيش تر نيز اشاره شد، رسول خدا صلّى اللّه عليه وآله «عترت» را قرين و همدوش قرآن كريم قرار داده اند كه از اين رهگذر، اين حديث بر دو نكته اساسى دلالت مى كند:
1 ـ عصمت اهل بيت عليهم السلام;
2 ـ وجود امامى از اهل بيت عليهم السلام در تمام زمان ها;
به اين بيان كه آن امام صلاحيّت براى امامت و خلافت و جانشينى رسول خدا صلى اللّه عليه وآله داشته و پيشوا و رهبر مردم باشد، كه تمامى افراد امّت، بتوانند در امورى دينى و امور مورد نياز خود را از او فرا گيرند و تا قرآن باقى و موجود است، ناگزير چنين امامى از اهل بيت عليهم السلام نيز در كنار قرآن خواهد بود.
البتّه بحث از عصمت، و نيز بحث از امامت ساير ائمّه عليهم السلام ـ غير از اميرالمؤمنين عليه السلام ـ و اين كه بايد همراه قرآن امامى باشد كه اهليّت تصدّى منصب رسول خدا صلى اللّه عليه وآله را در ميان امّت داشته باشد، هر يك پژوهش جداگانه و مبسوطى را مى طلبد.(1)
(1) گفتنى است كه اين دو عنوان نيز در سلسله پژوهش هاى اعتقادى، جداگانه از همين نگارنده، نگارش يافته اند.