4 . روايت ابونعيم
سليمان بن احمد طبرانى، از بكر بن سهل دمياطى، از عبدالغنى بن سعيد، از موسى بن عبدالرحمان، از ابن جريح، از عطاء نقل مى كند كه ابن عبّاس درباره آيه (وَيُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى حُبِّهِ…)گفت:
شبى على بن ابى طالب عليهما السلام براى آبيارى نخل ها در عوض مقدارى جو اجير شد تا اين كه صبح فرارسيد و جو را دريافت كرد، يك سوم جو را آرد كرد و از آن غذايى به نام حريره درست كردند. هنگامى كه پخت آن تمام شد، بينوايى آمد و غذا را به او دادند.
آن ها با يك سوم ديگر غذا درست كردند، هنگامى كه پخت آن تمام شد، يتيمى آمد و درخواست كمك نمود و آن ها، غذا را به او دادند.
آن گاه با يك سوم باقى مانده غذا درست كردند، هنگامى كه پخت آن تمام شد، اسيرى مشرك آمد و از آنان درخواست كمك نمود، آن ها به او غذا دادند و آن روز را گرسنه سپرى كردند.1
1 . حاكم حسكانى در شواهد التنزيل: 2 / 405 اين روايت را از قول ابونعيم نقل كرده است.