2 . روايت واحدى
عطاء مى گويد: از ابن عبّاس روايت شده كه يك شب على بن ابى طالب عليهما السلام براى آبيارى نخل ها در عوض مقدارى جو، اجير شد. وقتى كه صبح شد و جو را دريافت كرد يك سوم آن را آرد كرد و از آن، غذاى حريره1 درست كردند، هنگامى كه پخت آن تمام شد، بينوايى آمد و غذا را به او دادند.
يك سوم ديگر از آن را درست كردند، هنگامى كه پخت آن تمام شد، يتيمى آمد و از ايشان درخواست نمود و غذا را به او دادند.
آن گاه با يك سوم باقى مانده آرد غذا درست كردند، هنگامى كه پخت آن تمام شد، اسيرى مشرك آمد و از آنان درخواست كمك نمود. آن ها، آن غذا را به او دادند و آن روز را با گرسنگى سپرى كردند.
البته سخن حسن و قتاده نيز چنين است.2
1 . حريره: نوعى غذا كه از آرد، روغن و آب تهيّه مى شود. (ر.ك: النهاية في غريب الحديث: 1 / 365).
2 . التفسير البسيط: 4 / 401.