ابن روزبهان و لجاجتى ديگر
ابن روزبهان خنجى نيز درباره حديث نزول سوره دهر لجاجت نموده است. او همان كسى است كه به نقد كتاب نهج الحق علاّمه حلّى پرداخته است. وى مى گويد:
«برخى از مفسّران درباره شأن نزول سوره دهر، چيزهايى را بيان كرده اند، امّا اين روايت را بسيارى از محدّثان و مفسّران انكار كرده اند و گفته اند: آيا جايز است كه انسان تا اين حد در صدقه دادن مبالغه كند و خود و خانواده اش را گرسنگى بدهد تا جايى كه به آستانه هلاك شدن برسند؟
در صورتى كه خداوند تعالى مى فرمايد:
(وَيَسْئَلُونَكَ ما ذا يُنْفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ);1
و از تو مى پرسند چه چيز انفاق كنند؟ بگو: از ما زاد نيازمندى خود.
عَفو آن است كه بيش از خرج و مخارج خانواده باشد.
رسول خدا صلى الله عليه وآله نيز مى فرمايد:
خير الصدقة ما يكون صفواً عفواً;
بهترين صدقه آن است كه برگزيده و مازاد بر نياز باشد».2
1 . سوره بقره: آيه 219.
2 . إبطال الباطل. مراجعه كنيد به: إحقاق الحق وإزهاق الباطل: 3 / 170.