كينه هايى در دل مردم
ابو يَعلى و بزّار ـ به سندى كه حاكم، ذهبى، ابن حِبّان و ديگران آن را صحيح دانسته اند ـ از على عليه السلام روايت كرده اند كه آن حضرت فرمود:
«بينا رسول اللّه صلّى اللّه عليه وسلم آخذ بيدي ونحن نمشي في بعض سكك المدينه، إذ أتينا على حديقة، فقلت:
يا رسول اللّه! ما أحسنها من حديقه!
فقال: إنّ لك في الجنّة أحسن منها.
ثمّ مررنا بأُخرى، فقلت: يا رسول اللّه! ما أحسنها من حديقه!
قال: لك في الجنّة أحسن منها.
حتّى مررنا بسبع حدائق، كلّ ذلك أقول ما أحسنها ويقول: لك في الجنّة أحسن منها، فلمّا خلا لي الطريق اعتنقني، ثمّ أجهش باكياً.
قلت: يا رسول اللّه! ما يبكيك؟
قال: ضغائن في صدور أقوام لا يبدونها لك إلاّ من بعدي.
قال: قلت: يا رسول اللّه! في سلامة من ديني؟
قال: في سلامة من دينك»
«روزى رسول خدا صلّى اللّه عليه وآله دست مرا گرفت و با هم در برخى از كوچه هاى مدينه راه مى رفتيم، تا به باغى رسيديم; من گفتم: اى رسول خدا! چه باغ زيبايى!
رسول خدا صلّى اللّه عليه وآله فرمود: تو در بهشت، باغى زيباتر از اين دارى.
سپس به باغ ديگرى برخورديم، من گفتم: اى رسول خدا! چه باغ زيبايى!
رسول خدا صلّى اللّه عليه وآله فرمود: تو در بهشت، باغى زيباتر از اين دارى.
تا به هفت باغ گذر كرديم كه من مى گفتم: چه باغ زيبايى! و رسول خدا صلّى اللّه عليه وآله مى فرمود: تو در بهشت، باغى زيباتر از اين دارى. هنگامى كه راه خلوت شد، رسول خدا صلّى اللّه عليه وآله مرا در آغوش خود كشيد و گريست; گفتم: اى رسول خدا! براى چه گريه مى كنيد؟
فرمود: كينه هايى از تو، در دل اين قوم است كه آن ها را آشكار نمى كنند مگر بعد از من.
گفتم: اى رسول خدا! آيا در آن هنگام، دين من سالم است؟
فرمود: آرى، دين تو سالم است».
اين حديث با همين عبارت در مجمع الزوائد از ابى يَعلى و بزّار نقل شده است(1) و همچنين به همين سند، در المستدرك موجود است و حاكم نيشابورى و ذهبى(2)، هر دو آن را صحيح دانسته اند.
بنا بر اين، به طور يقين، سند آن صحيح است; گرچه در كتاب المستدرك، سند به صورت اختصار ذكر شده است.
خدا مى داند كه آيا اين تصرّف از سوى خود حاكم بوده است و يا نسخه برداران، يا ناشران كتاب!
با ملاحظه مى توان دريافت كه سند، همان سندى است كه در نزد ابو يَعلى، بزّار و حاكم بوده است; حاكم اين سند را صحيح شمرده و ذهبى نيز با او موافقت نموده است.
تنها فرقى كه بين اين دو منبع ملاحظه مى شود، در اين نكته است كه در كتاب حاكم نيشابورى، حديث، به صورت ناقص نقل شده است. يعنى حديث به جمله «تو در بهشت، باغى زيباتر از اين دارى» پايان مى يابد.
همچنين احاديث صريحى وجود دارد كه نشان مى دهند: مراد از «اقوام» در اين حديث، قريش است كه در عنوان بعدى، برخى از آن ها، نقل خواهد شد.
(1) مجمع الزوائد: 9 / 118.
(2) المستدرك: 3 / 139.