غدير و ولايت حضرت على عليه السلام

غدير و ولايت حضرت على عليه السلام
ابوالعبّاس عبداللّه بن جعفر حميرى ـ از بزرگان قرن سوّم ـ از سندى بن محمد اين گونه نقل مى كند:
صفوان جمّال مى گويد: امام صادق عليه السلام فرمود:
هنگامى كه اين آيه در ولايت على عليه السلام نازل شد رسول خدا صلى اللّه عليه وآله به جارو كردن زير درختان موجود در آن منطقه اشاره كرد و اصحاب نيز خس و خاشاك زير درختان را جارو كردند و سايبانى را براى آن حضرت برپا نمودند. آن گاه نداى نماز جماعت سر داده شد و پس از آن، رسول خدا صلى اللّه عليه وآله فرمود:
أيّها الناس! من كنت مولاه فعلي مولاه، ألست أولى بكم من أنفسكم؟
اى مردم! هر كس من مولاى او هستم، على مولاى اوست، آيا من از شما به خودتان سزاوارتر نيستم؟
گفتند: بله.
پيامبر صلى اللّه عليه وآله فرمود:
من كنت مولاه فعلي مولاه. ربّ! وال من والاه، وعاد من عاداه؛
هر كس من مولاى او هستم على مولاى اوست. پروردگارا! دوستداران او را دوست و دشمنانش را دشمن بدار.
آن گاه پيامبر صلى اللّه عليه وآله دستور داد مردم با حضرت على عليه السلام بيعت كنند و مردم نيز با آن حضرت بيعت كردند تا جايى كه همه مى آمدند و با آن حضرت بيعت مى نمودند و هيچ كدام سخنى نمى گفت… .1
ابونضر محمّد بن مسعود عياشى سمرقندى، از بزرگان قرن سوّم نيز اين حديث را از صفوان از امام صادق عليه السلام نقل كرده است.2

1 . قرب الإسناد: 27 و به نقل از آن بحار الأنوار: 37 / 118.
2 . تفسير العياشى: 1 / 329 و به نقل از آن بحار الأنوار: 37 / 138.