حديث «مجادله حضرت على با پيامبر بر سر نماز شب»

حديث «مجادله حضرت على با پيامبر بر سر نماز شب»
از ديگر احاديث بى اساس بخارى ـ كه دهلوى در كتاب تحفه اثنا عشريه آورده ـ اين حديث است:
بخارى در صحيح خود ـ كه از نظر اهل سنّت، صحيح ترين كتاب بعد از قرآن است ـ به طرق گوناگون نقل مى كند كه رسول خدا صلى الله عليه وآله شبى به خانه حضرت على و حضرت فاطمه عليهما السلام رفت، آن ها را از خواب بيدار كرد و با اصرار از آن ها خواست نماز شب بخوانند.
حضرت على عليه السلام گفت: به خدا سوگند، جز نمازهايى كه خدا آن ها را واجب كرده نمازى نمى خوانيم، و جان هاى ما در اختيار خداست; يعنى اگر خداوند، توفيق اقامه نماز شب را به ما عطا كند، آن را اقامه مى كنيم.
پيامبر در حالى كه دست بر ران خويش مى كوبيد، باز گشت و اين آيه را قرائت فرمود:
(وَكانَ اْلإِنْسانُ أَكْثَرَ شَيْء جَدَلاً);1
انسان بيش از هر چيز سَرِ جدال دارد.2
ولكن علماى اهل سنّت از نقل اين روايت شرم ندارند و به رواياتى از اين دست، استناد مى كنند.
به راستى آيا كسى باور مى كند كه امير مؤمنان على عليه السلام ـ با آن همه عبادت و عبوديت براى خداوند متعال ـ از تهجّد و اقامه نماز نافله شب براى جلب رضايت الهى، سرباز زده باشد؟
على عليه السلام در همه چيز، مطيع محض رسول اكرم صلى الله عليه وآله بود، حال آيا مى توان باور كرد كه وى در جريان مسأله نماز شب و تهجّد، با رسول خدا صلى الله عليه وآله مجادله كند؟
آيا مى توان باور كرد كه اميرالمؤمنين عليه السلام همانند معتقدين به جبر به استدلال در برابر پيامبر صلى الله عليه وآله پرداخته باشد؟
اين حديث، ساخته و پرداخته دشمنان پيامبر صلى الله عليه وآله و اميرالمؤمنين عليه السلام است و تنها، كسانى آن را باور مى كنند كه دشمن پيامبر صلى الله عليه وآله و على عليه السلام باشند!!
هيچ مؤمنى در برابر درخواست اقامه نماز، اين گونه سرپيچى نمى كند و با چنين برخورد تندى، نمى گويد: «به خدا سوگند، از اقامه هر گونه نمازى جز نمازهاى واجب، سرباز مى زنيم»; تا چه رسد به اين كه درخواست كننده، رسول خدا صلى الله عليه وآله باشد; چرا كه اين گونه سخن گفتن با پيامبر صلى الله عليه وآله ـ آن هم در قبال درخواست ايشان براى نماز و عبادت ـ به منزله اهانت به وى و كوچك شمردن درخواست اوست و چنين عملى از هيچ يك از مؤمنان سر نمى زند تا چه رسد به على عليه السلام كه در همه چيز از دستورات رسول خدا صلى الله عليه وآله اطاعت مى كرد و پس از آن حضرت عابدترين مردم به شمار مى رفت.

1 . سوره كهف: آيه 54.
2 . مختصر تحفة اثنا عشريه: 281، ر.ك: تحفة اثنا عشريه: 286.
تفاوتى ندارد كه چه كسى اين روايت را جعل و نقل كرده است، اما به هر حال بايد آن را در شمار زشت ترين افتراها و دروغ ها قرار داد; جاعل و راوى اين گفته هر كس كه مى خواهد باشد فرقى نمى كند سرانجام اين حديث در شمار زشت ترين افتراها و پست ترين دروغ هاست.