حديثِ «مزدخواهى در برابر كتاب خدا»
از ديگر احاديث بى اساس بخارى، حديثى است كه او در كتاب طب آورده است:
ابومحمّد سيدان بن مضارب باهلى، از ابومعشر يوسف بن يزيد براء، از ابومالك عبيدالله بن اخنس، از ابن ابومليكه نقل مى كند كه ابن عبّاس گويد:
روزى گروهى از اصحاب رسول خدا صلى الله عليه وآله به آبشخورى رسيدند كه مرد مارگزيده اى در آن جا حضور داشت. مردى از اهالى آن ديار به نزد آن ها آمد و گفت: آيا دعانويسى در ميان شما هست تا مارگزيده اين آبشخور را درمان كند؟
يكى از اصحاب به نزد آن مارگزيده رفت و در قبال دريافت يك گوسفند، سوره فاتحه را بر بالين وى تلاوت كرد; آن مارگزيده پس از قرائت فاتحه، شفا يافت و او گوسفند را به نزد دوستانش برد.
آن ها عمل او را خوش نداشتند و گفتند: چرا در قبال تلاوت كتاب خدا، دستمزد گرفتى؟
اينان پس از بازگشت به مدينه، به رسول خدا صلى الله عليه وآله گفتند: اى رسول خدا صلى الله عليه وآله فلانى در قبال تلاوت كتاب خدا، دستمزد گرفته است!
رسول خدا صلى الله عليه وآله فرمود:
إنّ أحق ما أخذتم عليه أجراً كتاب الله;1
كتاب خدا شايسته ترين چيزى است كه مى توانيد در قبال آن، دستمزد بگيريد.
گفتنى است اين روايت را ابن جوزى در الموضوعات به روايت عايشه آورده است.2
1 . صحيح بخارى: 7 / 241.
2 . الموضوعات: 1 / 229.