آيا در اين ادّعا راستگو هستند؟

آيا در اين ادّعا راستگو هستند؟
به راستى علماى اهل سنّت ادّعا مى كنند كه «هر كس به محمّد صلى الله عليه وآله ايمان آورد، اما به اهل بيت او ايمان نداشته باشد مؤمن نيست»، هم چنين «علما و عرفا در اين مسأله اتّفاق نظر دارند و هيچ كس اين موضوع را انكار نمى كند».
حال بايد از آن ها پرسيد كه اگر به واقع در ادّعاى خود صادق و راستگو هستيد در مورد قطّان، بخارى، ابن تيميّه و امثال اين ها، چه ديدگاهى داريد؟
شاه عبدالعزيز دهلوى درباره حديث سفينه كه پيامبر خدا صلى الله عليه وآله فرمود:
مثل أهل بيتي كسفينة نوح…;
اهل بيت من هم چون كشتى نوح هستند كه هر كس در آن فرود آيد نجات يافته و هركس آن را ترك كند، غرق مى شود;
مى گويد: اين حديث، نشان مى دهد كه رستگارى و هدايت در گرو دلبستگى و پيروى از اهل بيت است و انحراف از اين مسير، موجبات هلاك انسان را فراهم مى آورد.
شاه عبدالعزيز دهلوى در ادامه سخنان خود، دلبستگى و پيروى از اهل بيت عليهم السلام را مختصّ اهل سنّت مى داند!!1
اگر شاه عبدالعزيز در ادّعاى خود صادق است بايد به اين پرسش، پاسخ گويد كه نظرش در مورد كسانى كه اعتبار امام صادق عليه السلام را زير سؤال برده اند، چيست؟
نبايد گمان كرد كه مخدوش كردن وجهه امام صادق عليه السلام از سوى قطّان، بخارى و طرفداران آن ها، ناشى از بغض و عناد نسبت به وى نيست و تنها از پژوهش علمى و احتياط دينى سرچشمه مى گيرد. چنين تصورى بسيار غلط است; زيرا اگر به گفته هاى ابن تيميّه، انحراف، بغض و عناد، نگوييم، پس چه نام ديگرى مى توان روى آن گذاشت؟
آيا مى توان مصداق ديگرى براى انحراف و بغض پيدا كرد؟
و اگر ابن تيميّه را دشمن اهل بيت عليهم السلام ندانيم، كدام فرد را مى توان دشمن اهل بيت، تلقّى كرد و انحراف از اهل بيت و تعصّب عليه آنان را به او نسبت داد؟
آيا شدّت احتياط و پرهيزگارى باعث شد تا روايات امام صادق و ديگر ائمه اهل بيت عليهم السلام رها شود و روايات انسان گمراه و مفسدى چون عكرمه ـ كه كينه اهل بيت عليهم السلام را در دل داشت ـ جاى خود را در صحيح بخارى باز كند؟
چگونه مى توان چنين عذرى را براى بخارى پذيرفت؟ و چگونه مى شود كار او را توجيه كرد؟
بخارى و ذهلى اعتبار يك ديگر را به گونه اى كه سزاوار فسق است، زير سؤال برده اند و بخارى، نام ذهلى را به تدليس ذكر مى كند; اما با اين همه دشمنى و كينه، احاديث وى را نقل نموده، ولى از ذكر روايات امام صادق عليه السلام، خوددارى كرده است!!
اگر چنين عذرى پذيرفتنى بود به طور قطع ابن تيميّه اين سخنان را بر زبان نمى آورد كه «توانايى حفظ حديث توسط جعفر ]صادق عليه السلام [به پاى توانايى حفظ حديث توسط افراد مورد استدلال و استناد بخارى نمى رسد»!!

1 . تحفة اثنا عشريه: 219.