وليد بن مسلم دمشقى
بنابر نقل تاريخ نگاران وليد بن مسلم از دوستداران بنى اميه1 از مردم دمشق2 و عالِم شام3 بود. طبق روايت ابن ماجه او راوى اين حديث، از زبان «عبداللّه بن علاء» بوده است. در شرح حال او چنين نوشته اند:
وليد، اهل تدليس بود و چه بسا از زبان دروغ گويان به تدليس حديث مى پرداخت.
وليد، ده حديث از زبان مالك، نقل كرده كه پايه و اساسى ندارند. وى احاديث «اوزاعى» را از «ابن سفر» كه فردى دروغ گو بود اقتباس مى كرد و در آغاز اين احاديث مى گفت: اوزاعى چنين گفت.
احاديث ناپسندى از وليد نقل شده است.او احاديث مرفوع و مرسل را نقل مى كرد.
وليد به نقل از اوزاعى، احاديث وى را از زبان برخى شيوخ ضعيف، از شيوخى ديگر هم چون نافع، عطا و زهرى ـ كه اوزاعى آنان را درك كرده بود ـ روايت مى كرد؛ آن گاه نام اين شيوخ ضعيف را حذف نموده و حديث را به طور مستقيم از زبان اوزاعى از عطا از… نقل مى كرد.4
1 . تاريخ مدينة دمشق: 66 / 201، تهذيب التهذيب: 11 / 133.
2 . همان: 66 / 205، همان: 11 / 133.
3 . تهذيب التهذيب: 11 / 133.
4 . الضعفاء والمتروكون دارقطنى: 415، تاريخ مدينة دمشق: 66 / 212 ـ 213، ميزان الاعتدال: 7 / 142، تهذيب التهذيب: 11 / 135 ـ 136.